«Είναι η ηδονή μου να χαρίζω χαμόγελα και να ταξιδεύω το κοινό σε έναν κόσμο μαγικό»
Πηγαίνοντας στη συνέντευξη όπου επρόκειτο να γνωρίσω τον πρώτο σήμερα Illusionist Master Magician Alex ή, όπως μου άρεσε να τον φαντάζομαι, Μάγο Alex αναρωτιόμουν πόσο συνετό θα ήταν να του ζητήσω να με μεταμορφώσει σε… πουλί, ας πούμε. Αμέσως αυτολογοκρίθηκα, σκεφτόμενη ότι αυτές δεν ήταν οι αναμενόμενες σκέψεις ενός «σοβαρού» ενήλικα. Υπήρχε κάτι ωστόσο στο απρόσμενο γεγονός ότι θα γνώριζα ένα Μάγο που ανακινούσε μέσα μου παιδικές αναμνήσεις, ελπίδες και καρδιοχτύπια. Καταρχήν ποια η διαφορά του Μάγου από τον ταχυδακτυλουργό; Στη δεξιότητα της ταχύτητας των δακτύλων του τελευταίου οι πληροφορίες χάνονται στη μετάφραση και μένεις με την απορία του τι συνέβη χωρίς, όμως, να έχεις παρασυρθεί στο παραμύθι. Νιώθεις ότι κάπως σε ξεγέλασε. Η λέξη μάγος φέρει μία γοητεία, περιμένεις, αναγκαστικά, περισσότερα από απλά κόλπα και τρικ. Περιμένεις την υπόσχεση πως ένας κρυφός πόθος, ένα τρελό όνειρο, κάπως, κάποτε θα έχουν θετική κατάληξη.
Με τέτοιες σκέψεις συνάντησα τελικά έναν άνθρωπο σχεδόν θηριώδη, ψηλό, εντυπωσιακό, με μακρύ πυκνό μαύρο μαλλί και με μία διάθεση να κατακτήσει τον κόσμο. Σίγουρα η παρουσία του και μόνο γεμίζει τη σκηνή, συνεπαίρνοντας τους θεατές. Και, παρ’ όλη την έντονη προσωπικότητα, κάποια στοιχεία στις κινήσεις και στο σπινθηροβόλο βλέμμα του πρόδιδαν ανύποπτα ότι μέσα στο πετσί του ενήλικα κρυβόταν ένα παιδί που δε βαρέθηκε ποτέ να παίζει και ήθελε καλοπροαίρετα να παρασύρει κι άλλους στο παιχνίδι του. Μάλλον η υποψία μου βγήκε αληθινή, καθώς ήταν από τα πρώτα πράγματα που μοιράστηκε μαζί μου μιλώντας για το ξεκίνημα της πορείας του…
Ιουλία Λυμπεροπούλου: «Πες μας λίγα λόγια για το ξεκίνημά σου».
Μάγος Alex (Αλέξανδρος Χαμαράτος): «Ξεκίνησα από 14-15 χρονών παιδί. Στην αρχή ήμουν εγώ με τη βαλιτσούλα μου. Τότε έκανα την πρώτη μου παράσταση. Με συνεπήρε από μόνο του το γεγονός ότι έκανα μία παράστασηπου μάγεψε και άλλους μαζί, και κυρίως τα παιδιά που παρακολουθούσαν».
Ι.Λ.: «Πώς προέκυψε η ιδέα να ασχοληθείς με αυτό το επάγγελμα;».
Μάγος: «Αυτό είναι μικρόβιο. Οι γονείς μου δεν το είχαν πάρει, βέβαια, σοβαρά. Αλλά θυμάμαι ότι από πολύ μικρός, από δέκα χρονών, έφτιαχνα διάφορα πράγματα με τη φαντασία μου. Εκείνο που με κέντριζε ήταν η απορία στο πρόσωπο του κόσμου. Για μένα πρόκληση ήταν να παίρνω αυτή την απορία και να τη μετατρέπω σε κάτι μαγικό, σε χαμόγελο. Πλέον, μετά από 18 χρόνια, μπορώ να μαγέψω ένα ολόκληρο στάδιο».
Ι.Λ.: «Πώς το κάνεις αυτό;».
Μάγος: «Με είχε ρωτήσει κάποτε και ένας μαθητής μου. Όταν εκτελέσεις στον καθρέπτη ένα νούμερο, εξαφανίσεις ένα νόμισμα ή οτιδήποτε και μαγευτείς εσύ ο ίδιος από ό,τι βλέπεις, τότε θα μπορείς να μαγέψεις κι άλλους ανθρώπους».
Ι.Λ.: «Έκανες σπουδές για να γίνεις μάγος;».
Μάγος: «Παρακολούθησα σεμινάρια στη Νέα Υόρκη, όπου αντίστοιχα παρέδωσα και σεμινάρια. Βγήκα μέσα στους πρώτους τρεις και κέρδισα μία υποτροφία. Εξασφάλισα έτσι ένα χρόνο στο Λας Βέγκας. Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, όπως με τον Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, Κρις Έιντζελ, κ.ά. Είναι κολοσσοί στο είδος τους και ήταν τιμή μου να τους συναντήσω».
Ι.Λ.: «Τι προσόντα έπρεπε να πληροίς για να σε δεχτούν εκεί;».
Μάγος: «Περνούσες από ακρόαση και έβλεπαν τι ήξερες να κάνεις, πώς παρουσίαζες το νούμερο: αφήγηση, ντύσιμο, όλα».
Ι.Λ.: «Αυτά σε ποια ηλικία; Τώρα μας λες πράγματα που ενδεχομένως για άλλους να είναι όνειρο ζωής και σε σένα έχουν ήδη συμβεί!».
Μάγος: «Είμαι 36 χρονών. Μόλις απολύθηκα από το στρατό 20 χρονών πήγα κατευθείαν στη Νέα Υόρκη, για να μάθω πώς εξασκείται αυτό το επάγγελμα».
Ι.Λ.: «Εδώ δεν υπάρχουν ανάλογες σχολές;».
Μάγος: «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ανάλογη παράδοση. Στο εξωτερικό υπάρχουν σχολές για όσους θέλουν να δουλέψουν στο τσίρκο, σχολές ταχυδακτυλουργών, σχολές για κλόουν. Εδώ, νομίζω, ότι δεν παίρνουν τόσο σοβαρά αυτά τα επαγγέλματα. Σου λένε, ήρθε ο θαυματοποιός να μας κοροϊδέψει. Είναι τελείως διαφορετική η αντίληψη. Υποτιμάται έτσι και η αξία της δουλειάς μας. Γιατί μπορεί, για να εξαφανίσω ένα αντικείμενο σε ένα νούμερο, να εξασκούμαι από ένα μήνα έως και ένα χρόνο».
Ι.Λ.: «Ο Χάρι Πότερ σού άρεσε; Όταν έβλεπα τις ταινίες έλεγα μακάρι να υπήρχε μία τέτοια σχολή».
Μάγος: «Αν σου πω ότι στη φαντασία μου βρισκόμουν εκεί! Εγώ είμαι αυτός, έλεγα. Μου άρεσε πάρα πολύ η ταινία. Από το Χάρι Πότερ και μετά ανέβηκε το κασέ. Με ενέπνευσε κιόλας για να διευρύνω την ποικιλία στα νούμερά μου. Είμαι πλέον εκπαιδευτής αρπαχτικών πουλιών. Έτσι αγόρασα κουκουβάγιες, γεράκια».
Ι.Λ.: «Έτσι ξεκίνησες με τα πουλιά; Αυτό είναι αποκλειστικό!».
Μάγος: «Ναι! Και δεν έτυχε ποτέ να αναφερθεί αυτό. Είμαι ο μοναδικός στην Ελλάδα που κάνει σόου με κουκουβάγιες. Κάποιοι μάγοι μού ζήτησαν, μάλιστα, την κουκουβάγια, αλλά ακούει μόνο εμένα. Η Παγκόσμια Αδελφότητα Μάγων (I.B.M.)[1], όταν ανακάλυψε ότι υπάρχει ένας Έλληνας μάγος που κάνει σόου με αρπαχτικά, και όχι απλώς με περιστέρια και παπαγάλους, μου έκανε πρόταση να βγω έξω. Έμεινα εδώ, όμως».
Ι.Λ.: «Πες μου για τους συνεργάτες και τους μικρούς σου φίλους. Πού βρίσκεις το χώρο για να κρατήσεις όλα αυτά τα ζώα;».
Μάγος: «Ζω, αναγκαστικά, σε μονοκατοικία. Έχω δύο κουκουβάγιες, η μία είναι χιονοκουκουβάγια, και δύο γεράκια αμερικάνικα. Τα μεγάλωσα από μικρά και τα εκπαίδευσα μόνος μου. Γι’ αυτό συνεννοούμαστε με τα μάτια, με το σώμα και με τη σφυρίχτρα βέβαια. Αυτά και τα δύο σκυλάκια μου τα κρατώ στο σπίτι. Τα πουλιά, φυσικά, πετούν ελεύθερα στο σπίτι. Έφτιαξα, όμως, ειδικά κλουβιά που χρησιμεύουν κυρίως στις μεταφορές τους για τα σόου σε εσωτερικό και εξωτερικό. Κάνω και στο εξωτερικό κάποιες παραστάσεις και τα μεταφέρω έτσι. Έχω επίσης περιστέρια, παπαγάλους, κουνέλια, ινδικά χοιρίδια, όλα για τα σόου. Τα τελευταία βρίσκονται στην αυλή σε προστατεμένους χώρους».
Ι.Λ.: «Κάποιοι ίσως να θεωρήσουν ότι όλη αυτή η διαδικασία ταλαιπωρεί τα ζώα».
Μάγος: «Τα εκπαιδεύουμε από μικρά, τα εμβολιάζουμε, τα συντηρούμε, είναι υγιή. Υπάρχουν άδειες για τα σόου όπου παρουσιάζονται τα αρπαχτικά. Εμείς, νομίζω, τα φροντίζουμε πολύ καλύτερα. Δε συγκρίνεται αυτό με όσους πραγματικά τα βασανίζουν. Χάρηκα πολύ όταν μετά από όλη την κακοποίηση που έχουν υποστεί τα ζώα και τα αδέσποταβγήκε επιτέλους ένας νόμος σύμφωνα με τον οποίο η κακοποίηση ζώου τιμωρείται και θεωρείται σοβαρό ποινικό αδίκημα. Με τα ζώα εμείς αποκτούμε ιδιαίτερη σχέση. Ένα ζώο δεν το κρατάς σε ένα κλουβί μόνο για να το ταΐζεις και να το καθαρίζεις. Ασχολείσαι μαζί του, το παίζεις, το χαϊδεύεις, εξοικειώνεται και αυτό σιγά σιγά, μαθαίνει τα νούμερα, τα επαναλαμβάνετε. Συνέβη να πάω για καφέ και να πάρω μαζί μου τα πουλιά, να τα αφήσω ελεύθερα να πετούν έξω, και, μόλις σφύριξα, ήρθαν εκεί όπου καθόμουν».
Ι.Λ.: «Δε φοβάσαι μη φύγουν;».
Μάγος: «Στην πόλη ιδίως, όχι σε δάσος, δεν απομακρύνονται πολύ. Κάθονται σε τέτοια απόσταση, που να με παρακολουθούν. Στο δάσος πετούν πιο ελεύθερα, κυνηγούν. Τα πουλιά θέλουν ώρες αφοσίωσης και έτσι μαθαίνουν. Επειδή μου αρέσει να βάζω παντού μαγεία στη ζωή μου, είναι μαγεία να ξυπνάς το πρωί ακούγοντας τα φτερά της κουκουβάγιας. Έρχεται δίπλα μου και μου τιτιβίζει να ξυπνήσω. Το γεράκι με κοιτάει στα μάτια. Μαζί με σένα χαίρονται και αυτά».
Μετά την επιτυχία του Χάρι Πότερ και με τους συνεργάτες και φίλους του τα ζώα θα περίμενε κανείς ότι όλοι υποδέχονται το Μάγο Alex με ανοιχτές αγκαλιές. Με παράπονο επεσήμανε, όμως, ότι συχνά οι ενήλικες τον αντιμετωπίζουν επιφυλακτικά, ακόμα και με προκατάληψη. Όπως τότε που είχε εξαφανίσει σε ένα νούμερο μία κοπέλα, την εμφάνισε αλλού και σηκώθηκε μία γυναίκα από το κοινό έντρομη φωνάζοντας. Οι υπόλοιποι γέλασαν θεωρώντας ότι ήταν μέρος του σόου. Όλα αυτά εν μέσω 21ου αιώνα. Σε μία Ελλάδα όπου οι πολιτικοί ως σύγχρονοι μάγοι παρασύρουν τους πολίτες με παραμύθια της Χαλιμάς σε καταστροφικές καταστάσεις, ενώ οι τελευταίοι, όταν πρόκειται να ακούσουν ένα πραγματικό παραμύθι, γίνονται παραδόξως επιφυλακτικοί. Ο Μάγος Alex εξέφρασε τις ανησυχίες του για τα επαγγέλματα των διασκεδαστών (μάγου, ταχυδακτυλουργού, ζογκλέρ κτλ.), καθώς η κρίση επηρεάζει ακόμα πιο πολύ όσα έχουν και μία επιπλέον καλλιτεχνική διάσταση.
Ποιο το μέλλον, λοιπόν, ενός επαγγέλματος που μοιάζει να χάνεται, παρότι υπόσχεται λίγα ξεχωριστά λεπτά σε ένα μαγικό ταξίδι μακριά από μαγγανείες και μαντζούνια και πόσο δεκτικοί είναι, άραγε, οι άνθρωποι στο να αφεθούν, έστω και για λίγο, σε ένα πραγματικό παραμύθι;…
Ι.Λ.: «Αυτό που κάνεις επενδύεται με μία αφήγηση. Ανεξάρτητα από το πόσο καχύποπτος είναι ο άλλος, επηρεάζει και το αν θέλει να αφεθεί σε αυτή την αφήγηση. Αν θέλει να το πιστέψει, θα ταξιδέψει, διαφορετικά θα διυλίσει τον κώνωπα και θα χάσει και το δέντρο και το δάσος».
Μάγος: «Είναι η δουλειά του μάγου, όμως, να ταξιδέψει τον κόσμο. Άλλος μπορεί να έχει κακή διάθεση ή να νυστάζει, αλλά ο μάγος θα σε ταξιδέψει όπως κι αν είσαι, ακριβώς γιατί είναι μάγος. Είναι η ηδονή μου να χαρίζω χαμόγελα και να ταξιδεύω τους ανθρώπους σε άλλον κόσμο. Το γέλιο χάνεται σήμερα».
Επέμεινε ο Μάγος Alex συνεπής στο καθήκον του ως διασκεδαστή.
Ι.Λ.: «Τι συμπεριλαμβάνει αυτή η διαδικασία πρακτικά;».
Μάγος: «Το παραμύθι, τα υλικά, την οργάνωση γενικότερα. Πρόκειται για μία δουλειά που κοστίζει. Χρειάζονται χρήματα για τον εξοπλισμό, τη συνεχή ανανέωση των υλικών, για τη διαφήμιση, τις δημόσιες σχέσεις. Σκέψου ότι οι πιο πολλοί μάγοι και ταχυδακτυλουργοί φτιάχνουν μόνοι τους τα υλικά για τα νούμερα, όπως και εγώ εξάλλου. Έχω φτιάξει δικά μου illusion και νούμερα».
Ι.Λ.: «Αποτέλεσαν για σένα έμπνευση γνωστοί μάγοι;».
Μάγος: «Δούλεψα με γνωστούς, όπως με το Μάικλ Λαμάρ, τον Ξανθό το Μάγο και από τον καθένα μού έμεινε μία διαφορετική συμβουλή. Προσπαθούσα, όμως, να παραμένω ο εαυτός μου. Έτσι κατάφερα να φτιάξω ένα όνομα».
Ι.Λ.: «Υπάρχει ζήτηση στην αγορά; Έχεις καταφέρει να εξασφαλίσεις σταθερή πελατεία;».
Μάγος: «Όλα εξαρτώνται από το τι “χαλί” έχεις στρώσει από πριν για να πετύχεις. Αν είσαι καλός, έχεις και πελατεία. Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο έχω πελατεία. Κάποιους τους φέρνει σε μένα η περιέργεια, δεν ξέρουν τι σημαίνει μάγος και θέλουν να δουν. Φυσικά, επηρεάζει και η κρίση. Πριν από 20 χρόνια ήταν γενικά πιο ανεβασμένα τα πράγματα. Υπήρχαν καμπαρέ, θέατρα που πρόβαλλαν ανάλογα θεάματα. Τότε δούλεψα σε κρουαζιερόπλοια. Τώρα έχει υποχωρήσει αυτή η τάση».
Ι.Λ.: «Ήταν μόδα και πέρασε;».
Μάγος: «Ναι. Στην Ελλάδα είμαστε λίγο ξενομανείς. Και αυτό βγαίνει εις βάρος μας. Πολλά θέατρα, για να σου δώσω ένα παράδειγμα, έχουν μία τάση να ευνοούν τους μάγους από το εξωτερικό. Οι επιχειρηματίες θα πρέπει, όμως, να τους πληρώσουν εισιτήρια, ξενοδοχεία, τα πάντα. Έτσι βγαίνει πολύ ακριβή αυτή η υπόθεση. Εμείς πλησιάσαμε έναν επιχειρηματία για να κάνουμε ένα σόου πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι του χώρου: μάγοι, ταχυδακτυλουργοί, καραγκιοζοπαίχτες, ζογκλέρ. Θα ερχόταν και πιο φτηνά, γιατί εμείς μένουμε εδώ. Μας πρόλαβαν κάποιοι που ήθελαν να κάνουν μία αρπαχτή, του ζήτησαν υπέρογκα ποσά και τελικά δεν έγινε τίποτα. Όταν, λοιπόν, τους ανθρώπους που κάνουν εδώ την ίδια ακριβώς δουλειά χωρίς να υπολείπονται σε κάτι τούς ανταγωνίζονται ερασιτέχνες με αρπαχτές και τους αποκλείουν οι επιχειρηματίες μπροστά στο εύκολο ριψοκίνδυνο κέρδος,πώς να προβληθεί η δουλειά μας χωρίς να εκφυλίζεται το επάγγελμα; Σκέψου ότι από τους 100 περίπου συνολικά ταχυδακτυλουργούς ‒ μάγους στην Ελλάδα οι 10 είναι επαγγελματίες και από αυτούς οι 3 αγγίζουν ένα πολύ υψηλό επίπεδο».
Ι.Λ.: «Ποιος πληρώνει σήμερα ένα τόσο ακριβό εισιτήριο; Αυτοί θα μπαίνουν και μέσα!».
Μάγος: «Μα μπαίνουν μέσα. Ούτε διαρκούν πολλές μέρες πια οι παραστάσεις για να βγάλει η παραγωγή τα λεφτά. Δεν έχουν εμπιστοσύνη στους Έλληνες μάγους».
Ι.Λ.: «Εσύ, αναγκαστικά, εξαρτάσαι και από τον επιχειρηματία. Δεν μπορεί να πηγαίνεις μόνο από σπίτι σε σπίτιούτε γίνονται σόουόπως παλιά στο κέντρο της πλατείας, για να βγάλει στο τέλος καπέλο ο θαυματοποιός. Άρα έχουν και αυτοί ευθύνη για την εξέλιξη της κατάστασης στο χώρο με το να δίνουν ή όχι βήμα σε επαγγελματίες να δείξουν τη δουλειά τους».
Μάγος: «Ναι, δεν τους ενδιαφέρει, όμως, η ποιότητα. Όλα γίνονται άρπα κόλα. Προσανατολίζονται σε άλλου είδους θεάματα, γυμνά, ας πούμε. Δε θα σκεφτούν ένα μάγο. Δεν υπάρχει και παράδοση με καμπαρέ τύπου βαριετέ, όπου θα δεις ωραία νούμερα. Το γυμνό πάει αλλού. Δεν υπάρχει ενδιάμεση στάση».
Ι.Λ.: «Εφόσον αναφέρθηκε, ποια η διαφορά μεταξύ ταχυδακτυλουργού και μάγου;».
Μάγος: «Εγώ, ας πούμε, είμαι μάγος, δεν είμαι ταχυδακτυλουργός. Ένας ταχυδακτυλουργός κάνει κόλπα που αφορούν κυρίως την ταχύτητα των χεριών. Ένας μάγος μόνο με το βλέμμα, με το παρουσιαστικό, με την αφήγηση στο νούμερό του σε ταξιδεύει σε έναν κόσμο μαγικό. Ο ταχυδακτυλουργός θα κάνει κάτι από απόσταση. Και αυτό διευκολύνει το μυστήριο. Ο μάγος θα σ’ το κάνει μπροστά στα μάτια σου, και πάλι δε θα ξέρεις τι συνέβη! Επίσης υπάρχει μία δράση αντίδραση με ό,τι μου δίνει όποιος έχω μπροστά μου. Διαβάζουμε τη γλώσσα του σώματος, το πόσο δεκτικός είναι ο άλλος ή όχι, και πράττουμε αναλόγως».
Ι.Λ.: «Αυτό χρειάζεται πολλή ενέργεια στις παραστάσεις. Εννοώ, δεν ανεβαίνεις επί σκηνής να πεις το ποίημά σου. Αυτοσχεδιάζεις κιόλας. Χρειάζεται ταλέντο».
Μάγος: «Χωρίς ταλέντο δεν κάνεις τίποτα. Πολλοί με πλησιάζουν να τους μάθω τρικ. Κάποιοι δεν “το έχουν” ούτε για αυτό. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, άλλο είναι τα τρικ και άλλο να κάνεις μία παράσταση όπου θα κρατάς προσηλωμένο το κοινό σου ασταμάτητα. Το έχεις, λοιπόν, το ταλέντο, το εξασκείς και είναι μία δουλειά που σου δίνει εμπειρίες από την επαφή σου με τον κόσμο. Και ικανοποίηση. Περπατώ συχνά στο δρόμο, βλέπω ένα παιδάκι να κλαίει, το πλησιάζω και του εμφανίζω κάτι, ένα νόμισμα, μαγικά όμως, και όλα αλλάζουν. Πάντα προσπαθώ και στον ύπνο και στον ξύπνιο μου να κάνω μαγικά. Ζω το ρόλο του μάγου».
Ι.Λ.: «Δε σου έχει συμβεί ποτέ να μην έχεις διάθεση, να είσαι άρρωστος;».
Μάγος: «Ναι, βέβαια. Και με πυρετό έχω κάνει παράσταση. Αλλά, μόλις βλέπω το χαμόγελο των παιδιών, την απορία στο πρόσωπό τους ή το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που λίγο νωρίτερα ήταν κατσουφιασμένος, τα ξεχνάω όλα».
Ι.Λ.: «Σου δίνει ενέργεια η ίδια η επαφή με τον κόσμο».
Μάγος: «Ακριβώς. Έχει τύχει να δίνω παράσταση σε ένα θέατρο όπου είχε προηγηθεί κάποιος που τους κοίμισε λίγο. Οπότε δεν ήταν τόσο δεκτικοί στην αρχή. Νόμιζαν ότι θα έβλεπαν τα ίδια. Και με επηρέασε αυτό. Από την στιγμή, όμως, που τους μάγεψα κράτησε τρεις ώρες επιπλέον η παράσταση. Όταν ασχολείσαι με μία τέτοια δουλειά, εξάλλου, δεν είσαι με το ρολόι. Έχουμε να κάνουμε με ζωντανούς ανθρώπους και με παιδάκια, που μπορεί να τους μείνει μία ζωή αυτό που θα δουν».
Ι.Λ.: «Το να πετύχεις αυτή την προσήλωση του κοινού προϋποθέτει πολύπλευρη προσωπικότητα».
Μάγος: «Μα ένας μάγος είναι και λίγο ηθοποιός και λίγο χορευτής, ψυχολόγος, φακίρης. Το να εξαφανίσω, για παράδειγμα, εσένα, γιατί θα σε εξαφανίσω μετά τη συνέντευξη…».
(γέλια)
Επιτέλους θα γινόταν το όνειρό μου πραγματικότητα! Αντί αυτού, βέβαια, έπεσαν οι τόνοι και όντως ο Μάγος Alex έκανε μερικά σύντομα νούμερα με μία μαλακή μπαλίτσα που πολλαπλασιαζόταν στη χούφτα του και με μία τράπουλα. Το τελευταίο ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακό. Επέλεγα ένα χαρτί χωρίς να το δει, το σκεφτόμουν έντονα πιάνοντας το χέρι του και μετά εμφανιζόταν ανάγλυφα στην παλάμη του το χρώμα και το νούμερο που είχα επιλέξει. Αυτό μου έδωσε να καταλάβω ακριβώς τη διαφορά του τρικ και του μάγου, όπου κάποια νούμερα εξαρτώνται από τη δύναμη του μυαλού και τη δεκτικότητα του κοινού απέναντί τους. Δεδομένων των συνθηκών, λοιπόν, έμεινα πολύ ευχαριστημένη. Έχοντας αποσπάσει και μία υπόσχεση να βρεθούμε σε ένα δάσος την επόμενη φορά, για να με μεταμορφώσει σε πουλί, δε χρειαζόμουν κάτι περισσότερο. Είχα πάρει τη μαγική δόση που ωθεί ένα χαμόγελο στο να ανατείλει, για να φωτίσει το πρόσωπο. Ίσως αυτό εννοούσε όταν είπε ότι «το χαμόγελο χάνεται», πυροδοτώντας αναπόφευκτα την αμέσως επόμενη ερώτησή μου.
Ι.Λ.: «Εφόσον το χαμόγελο χάνεται θα υπάρχει, λογικά, ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για χαρά. Πόσο εύκολο είναι, όμως, να ξεκινήσει κάποιος αυτή τη δουλειά σήμερα, πάντα σύμφωνα και με τη δική σου εμπειρία;».
Μάγος: «Είναι δύσκολο. Τα dvd και τα βιβλία που κυκλοφορούν δίνουν κάποια στοιχεία, αλλά το καλύτερο είναι η μαθητεία δίπλα σε έναν επαγγελματία. Τότε υπήρχαν πολύ λίγα πράγματα. Κάποια βιβλία και λίγα θεάματα σε θέατρα ή στην τηλεόραση. Μετά πήγα και βρήκα ένα μάγο που είχε έρθει εδώ. Οι ξένοι τότε ήταν μυστικοπαθείς, και οι Έλληνες ήταν βέβαια. Παρ’ όλα αυτά, μου έδειξε κάποια πράγματα. Δεν αρκέστηκα, όμως, εκεί. Ήθελα κι άλλα. Σκέψου ότι κάθε πρωί ξυπνούσα και σημείωνα ιδέες σε ένα τετράδιο που κρατούσα στο κομοδίνο δίπλα μου. Αυτές επιδίωκα να υλοποιήσω. Ό,τι έβλεπα επιπλέον στην τηλεόραση προσπαθούσα να το κάνω και εγώ. Άλλες φορές πετύχαινε άλλες όχι, αλλά έτσι έμαθα. Τότε αποφάσισα να πλησιάσω κι άλλους μάγους, έκανα 2-3 μαθήματα μαζί τους, και πάλι έμεινα ανικανοποίητος. Πρέπει να το κυνηγάς πολύ μόνος σου. Τώρα δεν είναι το ίδιο. Τότε μάθαινες, παρ’ όλη τη μυστικοπάθεια. Τώρα πληρώνεις για να μάθεις, αλλά δε μαθαίνεις τελικά, σε εκμεταλλεύονται».
Ι.Λ.: «Γιατί; Σε μαθαίνουν μεμονωμένα τρικ χωρίς στην ουσία να σε εκπαιδεύουν; Εννοώ, δε σου μαθαίνουν μία ολοκληρωμένη πορεία από το ένα βήμα στο άλλο;».
Μάγος: «Ακριβώς. Δε σε βάζουν στο σωστό δρόμο. Ούτε καν σε δοκιμάσουν. Κάποιοι, μάλιστα, πουλούν τα νούμερα με τα αντικείμενα σε ερασιτέχνες. Και έτσι για λίγα χρήματα καίγονται τα νούμερα για τους επαγγελματίες. Μετά βγαίνουν κάποιοι στην τηλεόραση και γελοιοποιούν το επάγγελμα αποκαλύπτοντας μυστικά από νούμερα που σε άλλους πήρε χρόνια για να επινοήσουν».
Ι.Λ.: «Έτσι καταδικάζεται το επάγγελμα από μέσα. Τι θα συμβούλευες κάποιον που θα ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά;».
Μάγος: «Καταρχήν θα έπρεπε να μάθει την τέχνη δίπλα σε ένα μάγο και όχι να ξεσηκώσει απλώς μεμονωμένα τρικ. Καθώς, όμως, η κατάσταση χειροτερεύει γενικά, δεν είναι ένα επάγγελμα που εξασφαλίζει κάποιον οικονομικά. Δε θα το συνιστούσα, λοιπόν. Όσοι με πλησίασαν και τους έδειξα κάποια πράγματα ασχολούνται με αυτό ως τρίτο επάγγελμα. Μεροκάματο δε βγαίνει. Αν, πάλι, κάποιος θέλει μόνο να διασκεδάζει την παρέα του, θα μπορούσα να του δείξω 2-3 ερασιτεχνικά τρικ, όχι επαγγελματικά νούμερα».
Ι.Λ.: «Τι κάνεις όταν σε πλησιάζουν τα παιδιά και σου λένε θέλω να γίνω μάγος όταν μεγαλώσω;».
Μάγος: «Τους λέω όταν θα γίνεις καλός μαθητής θα έρθεις να με βρεις. Μετά από τόσα χρόνια δεν επέστρεψε κανείς. Μάλλον βρήκαν κάτι άλλο να κάνουν. Προσωπικά, μπορώ να πω ότι έχω καταφέρει να συντηρώ και να συντηρούμαι από αυτήν τη δουλειά».
Ι.Λ.: «Σήμερα είναι επιτυχία αυτό. Το να μπορείς να ζεις απ’ ό,τι αγαπάς να κάνεις».
Μάγος: «Μόνο πέντε το καταφέραμε αυτό».
Ι.Λ.: «Εσύ τελικά ήσουν πολύ παλαβιάρης που επέμεινες ή ξεκίνησες σε άλλη εποχή;».
Μάγος: «Και τα δύο. Και δε θα σταματήσω μέχρι να αποσυρθώ σε μία καλή στιγμή. Δε θέλω να φτάσω στο σημείο να μην μπορώ να σηκώσω το ραβδί. Πρέπει να ξέρει κανείς πότε να αποσύρεται».
Ι.Λ.: «Πριν γίνει αυτό έχεις πολλή δουλειά ακόμα. Οπότε, αν κάποιος ενδιαφέρεται να οργανώσει ένα πάρτι ή ένα χάπενινγκ γενικότερα, το πιο φτηνό πρόγραμμα πόσο κοστίζει;».
Μάγος: «Έχω φτιάξει πακέτα σε λογικές τιμές. Υπάρχουν προγράμματα από τα πάρτι για παιδιά, εφήβους ή ενήλικες έως τα σόου για γάμους, βαφτίσεις, εγκαίνια, σχολεία, bachelor parties, ακόμα και εκδηλώσεις για δήμους. Κάποιοι μου ζητούν να κάνω στο σπίτι τους illusions. Αυτά είναι νούμερα πίστας και όχι σχεδιασμένα για να παρουσιάζονται σε μικρούς χώρους. Αν υπάρχει, λοιπόν, ο ανάλογος χώρος το κάνω. Αυτά είναι τα πιο ακριβά νούμερα, γιατί συμπεριλαμβάνουν παρτενέρ, βοηθούς, τα υλικά, είναι λίγο πολύπλοκο. Το πιο φτηνό, λοιπόν, πρόγραμμα στην Αθήνα με ζώα, εμφανίσεις και εξαφανίσεις αντικειμένων για παιδικό πάρτι ξεκινά από 120 ευρώ τη μία ώρα. Μετά υπάρχουν και άλλα πακέτα όπου δύναται ο πελάτης να κάνει μία σύνθεση ανάλογα με τα προσφερόμενα νούμερα και τα λεφτά που μπορεί να διαθέσει. Πλέον υπάρχει επιλογή. Παλιά οι τιμές ήταν φιξ μαζί με τα προγράμματα».
Συγκεντρώνοντας όλα τα στοιχεία της συνέντευξης σκεφτόμουν ότι από τη γενικότερη κρίση δεν κατάφερε να ξεφύγει και το συγκεκριμένο επάγγελμα. Με μία πιο μεταφυσική θεώρηση ίσως μέσα στην όλη αρνητικότητα της εποχής μας να αποτέλεσε και έναν από τους πρώτους στόχους, ακριβώς γιατί προσφέρει κάποια ελπίδα διαφυγής. Σε λογικό πλαίσιο, όμως, πολλά έπαιξαν ρόλο. Λίγο η καχυποψία ελλείψει παράδοσης, η οικονομική κρίση, οι κακοί χειρισμοί από τους ερασιτέχνες που κάνουν αρπαχτές και από επαγγελματίες που ξεπουλούν τα νούμερά τους. Από την άλλη, η κακή αντιμετώπιση από όσους επιχειρηματίες θα μπορούσαν να προσφέρουν ένα βήμα για να γίνουν σόου και δεν το κάνουν. Λένε ότι η κρίση μπορεί να γίνει βατήρας δημιουργίας. Αντίστοιχα μπορεί και να εκφυλίσει κάποιους τομείς, καθώς η αφομοιωμένη τακτική της αρπαχτής παίρνει φωτιά με όσες υποτιθέμενες «ευκαιρίες» βγαίνουν στο προσκήνιο. Έτσι, καταλήγει να λειτουργεί ως οδοστρωτήρας που ευθυγραμμίζει τα θεάματα σε ένα στενό πλαίσιο και τα απογυμνώνει από τη δυνατότητα της φαντασιακής τους απογείωσης.
Οι παραγωγοί και οι επιχειρηματίες που εμπλέκονται με το θέαμα συχνά προσηλώνονται στο οικονομικό όφελος με συνέπεια η έννοια ψυχαγωγία να θυσιάζεται ενίοτε σε διάφορους βωμούς. Η δημιουργία αναπόφευκτα χάνει τον αέρα της, πλαισιώνεται και συστηματοποιείται προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εκφραστούν διαφορετικά και μερίδες κοινού που ψάχνουν εναλλακτικούς τρόπους ψυχαγωγίας. Ίσως κάποια πράγματα να εξαρτηθούν και από τη δική τους φωνή. Ας ελπίσουμε επομένως ότι δημιουργικοί άνθρωποι και ρομαντικοί, θα έλεγα, σαν το Μάγο Alex, που διευρύνουν διαρκώς το «ρεπερτόριο» και εξασκούν τις δεξιότητές τους χωρίς να τυποποιούνται, θα διατηρούν το κουράγιο και την αισιοδοξία τους ακμαία, ώστε να προσφέρουν χαμόγελα, εμπνέοντας κι άλλους με το παράδειγμά τους, για να κυνηγούν τα όνειρά τους ακατάπαυστα.
Ι.Λ.: «Ας ολοκληρώσουμε με μία ευχή».
Μάγος: «Εύχομαι ειλικρινά μέσα από τη μαγική μου καρδιά να έχουμε υγεία, αδελφοσύνη, αγάπη και μαγεία στη ζωή μας».
Ο MasterMagicianκαι Illusionist Alexμπορεί να βρεθεί στο σπίτι σας ή στην εκδήλωσή σας σε οποιοδήποτε χώρο και πόλη με πολλές ιδέες μαγικές!
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6994060060
Μπορείτε να απολαύσετε κάποια νούμερα illusions του Μάγου Alex, που κυκλοφορούν στο You Tube. Σας προτείνω ενδεικτικά:
__________________
[1] International Brotherhood of Magicians.
Με τέτοιες σκέψεις συνάντησα τελικά έναν άνθρωπο σχεδόν θηριώδη, ψηλό, εντυπωσιακό, με μακρύ πυκνό μαύρο μαλλί και με μία διάθεση να κατακτήσει τον κόσμο. Σίγουρα η παρουσία του και μόνο γεμίζει τη σκηνή, συνεπαίρνοντας τους θεατές. Και, παρ’ όλη την έντονη προσωπικότητα, κάποια στοιχεία στις κινήσεις και στο σπινθηροβόλο βλέμμα του πρόδιδαν ανύποπτα ότι μέσα στο πετσί του ενήλικα κρυβόταν ένα παιδί που δε βαρέθηκε ποτέ να παίζει και ήθελε καλοπροαίρετα να παρασύρει κι άλλους στο παιχνίδι του. Μάλλον η υποψία μου βγήκε αληθινή, καθώς ήταν από τα πρώτα πράγματα που μοιράστηκε μαζί μου μιλώντας για το ξεκίνημα της πορείας του…
Ιουλία Λυμπεροπούλου: «Πες μας λίγα λόγια για το ξεκίνημά σου».
Μάγος Alex (Αλέξανδρος Χαμαράτος): «Ξεκίνησα από 14-15 χρονών παιδί. Στην αρχή ήμουν εγώ με τη βαλιτσούλα μου. Τότε έκανα την πρώτη μου παράσταση. Με συνεπήρε από μόνο του το γεγονός ότι έκανα μία παράστασηπου μάγεψε και άλλους μαζί, και κυρίως τα παιδιά που παρακολουθούσαν».
Ι.Λ.: «Πώς προέκυψε η ιδέα να ασχοληθείς με αυτό το επάγγελμα;».
Μάγος: «Αυτό είναι μικρόβιο. Οι γονείς μου δεν το είχαν πάρει, βέβαια, σοβαρά. Αλλά θυμάμαι ότι από πολύ μικρός, από δέκα χρονών, έφτιαχνα διάφορα πράγματα με τη φαντασία μου. Εκείνο που με κέντριζε ήταν η απορία στο πρόσωπο του κόσμου. Για μένα πρόκληση ήταν να παίρνω αυτή την απορία και να τη μετατρέπω σε κάτι μαγικό, σε χαμόγελο. Πλέον, μετά από 18 χρόνια, μπορώ να μαγέψω ένα ολόκληρο στάδιο».
Ι.Λ.: «Πώς το κάνεις αυτό;».
Μάγος: «Με είχε ρωτήσει κάποτε και ένας μαθητής μου. Όταν εκτελέσεις στον καθρέπτη ένα νούμερο, εξαφανίσεις ένα νόμισμα ή οτιδήποτε και μαγευτείς εσύ ο ίδιος από ό,τι βλέπεις, τότε θα μπορείς να μαγέψεις κι άλλους ανθρώπους».
Ι.Λ.: «Έκανες σπουδές για να γίνεις μάγος;».
Μάγος: «Παρακολούθησα σεμινάρια στη Νέα Υόρκη, όπου αντίστοιχα παρέδωσα και σεμινάρια. Βγήκα μέσα στους πρώτους τρεις και κέρδισα μία υποτροφία. Εξασφάλισα έτσι ένα χρόνο στο Λας Βέγκας. Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, όπως με τον Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, Κρις Έιντζελ, κ.ά. Είναι κολοσσοί στο είδος τους και ήταν τιμή μου να τους συναντήσω».
Ι.Λ.: «Τι προσόντα έπρεπε να πληροίς για να σε δεχτούν εκεί;».
Μάγος: «Περνούσες από ακρόαση και έβλεπαν τι ήξερες να κάνεις, πώς παρουσίαζες το νούμερο: αφήγηση, ντύσιμο, όλα».
Ι.Λ.: «Αυτά σε ποια ηλικία; Τώρα μας λες πράγματα που ενδεχομένως για άλλους να είναι όνειρο ζωής και σε σένα έχουν ήδη συμβεί!».
Μάγος: «Είμαι 36 χρονών. Μόλις απολύθηκα από το στρατό 20 χρονών πήγα κατευθείαν στη Νέα Υόρκη, για να μάθω πώς εξασκείται αυτό το επάγγελμα».
Ι.Λ.: «Εδώ δεν υπάρχουν ανάλογες σχολές;».
Μάγος: «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ανάλογη παράδοση. Στο εξωτερικό υπάρχουν σχολές για όσους θέλουν να δουλέψουν στο τσίρκο, σχολές ταχυδακτυλουργών, σχολές για κλόουν. Εδώ, νομίζω, ότι δεν παίρνουν τόσο σοβαρά αυτά τα επαγγέλματα. Σου λένε, ήρθε ο θαυματοποιός να μας κοροϊδέψει. Είναι τελείως διαφορετική η αντίληψη. Υποτιμάται έτσι και η αξία της δουλειάς μας. Γιατί μπορεί, για να εξαφανίσω ένα αντικείμενο σε ένα νούμερο, να εξασκούμαι από ένα μήνα έως και ένα χρόνο».
Ι.Λ.: «Ο Χάρι Πότερ σού άρεσε; Όταν έβλεπα τις ταινίες έλεγα μακάρι να υπήρχε μία τέτοια σχολή».
Μάγος: «Αν σου πω ότι στη φαντασία μου βρισκόμουν εκεί! Εγώ είμαι αυτός, έλεγα. Μου άρεσε πάρα πολύ η ταινία. Από το Χάρι Πότερ και μετά ανέβηκε το κασέ. Με ενέπνευσε κιόλας για να διευρύνω την ποικιλία στα νούμερά μου. Είμαι πλέον εκπαιδευτής αρπαχτικών πουλιών. Έτσι αγόρασα κουκουβάγιες, γεράκια».
Ι.Λ.: «Έτσι ξεκίνησες με τα πουλιά; Αυτό είναι αποκλειστικό!».
Μάγος: «Ναι! Και δεν έτυχε ποτέ να αναφερθεί αυτό. Είμαι ο μοναδικός στην Ελλάδα που κάνει σόου με κουκουβάγιες. Κάποιοι μάγοι μού ζήτησαν, μάλιστα, την κουκουβάγια, αλλά ακούει μόνο εμένα. Η Παγκόσμια Αδελφότητα Μάγων (I.B.M.)[1], όταν ανακάλυψε ότι υπάρχει ένας Έλληνας μάγος που κάνει σόου με αρπαχτικά, και όχι απλώς με περιστέρια και παπαγάλους, μου έκανε πρόταση να βγω έξω. Έμεινα εδώ, όμως».
Ι.Λ.: «Πες μου για τους συνεργάτες και τους μικρούς σου φίλους. Πού βρίσκεις το χώρο για να κρατήσεις όλα αυτά τα ζώα;».
Μάγος: «Ζω, αναγκαστικά, σε μονοκατοικία. Έχω δύο κουκουβάγιες, η μία είναι χιονοκουκουβάγια, και δύο γεράκια αμερικάνικα. Τα μεγάλωσα από μικρά και τα εκπαίδευσα μόνος μου. Γι’ αυτό συνεννοούμαστε με τα μάτια, με το σώμα και με τη σφυρίχτρα βέβαια. Αυτά και τα δύο σκυλάκια μου τα κρατώ στο σπίτι. Τα πουλιά, φυσικά, πετούν ελεύθερα στο σπίτι. Έφτιαξα, όμως, ειδικά κλουβιά που χρησιμεύουν κυρίως στις μεταφορές τους για τα σόου σε εσωτερικό και εξωτερικό. Κάνω και στο εξωτερικό κάποιες παραστάσεις και τα μεταφέρω έτσι. Έχω επίσης περιστέρια, παπαγάλους, κουνέλια, ινδικά χοιρίδια, όλα για τα σόου. Τα τελευταία βρίσκονται στην αυλή σε προστατεμένους χώρους».
Ι.Λ.: «Κάποιοι ίσως να θεωρήσουν ότι όλη αυτή η διαδικασία ταλαιπωρεί τα ζώα».
Μάγος: «Τα εκπαιδεύουμε από μικρά, τα εμβολιάζουμε, τα συντηρούμε, είναι υγιή. Υπάρχουν άδειες για τα σόου όπου παρουσιάζονται τα αρπαχτικά. Εμείς, νομίζω, τα φροντίζουμε πολύ καλύτερα. Δε συγκρίνεται αυτό με όσους πραγματικά τα βασανίζουν. Χάρηκα πολύ όταν μετά από όλη την κακοποίηση που έχουν υποστεί τα ζώα και τα αδέσποταβγήκε επιτέλους ένας νόμος σύμφωνα με τον οποίο η κακοποίηση ζώου τιμωρείται και θεωρείται σοβαρό ποινικό αδίκημα. Με τα ζώα εμείς αποκτούμε ιδιαίτερη σχέση. Ένα ζώο δεν το κρατάς σε ένα κλουβί μόνο για να το ταΐζεις και να το καθαρίζεις. Ασχολείσαι μαζί του, το παίζεις, το χαϊδεύεις, εξοικειώνεται και αυτό σιγά σιγά, μαθαίνει τα νούμερα, τα επαναλαμβάνετε. Συνέβη να πάω για καφέ και να πάρω μαζί μου τα πουλιά, να τα αφήσω ελεύθερα να πετούν έξω, και, μόλις σφύριξα, ήρθαν εκεί όπου καθόμουν».
Ι.Λ.: «Δε φοβάσαι μη φύγουν;».
Μάγος: «Στην πόλη ιδίως, όχι σε δάσος, δεν απομακρύνονται πολύ. Κάθονται σε τέτοια απόσταση, που να με παρακολουθούν. Στο δάσος πετούν πιο ελεύθερα, κυνηγούν. Τα πουλιά θέλουν ώρες αφοσίωσης και έτσι μαθαίνουν. Επειδή μου αρέσει να βάζω παντού μαγεία στη ζωή μου, είναι μαγεία να ξυπνάς το πρωί ακούγοντας τα φτερά της κουκουβάγιας. Έρχεται δίπλα μου και μου τιτιβίζει να ξυπνήσω. Το γεράκι με κοιτάει στα μάτια. Μαζί με σένα χαίρονται και αυτά».
Μετά την επιτυχία του Χάρι Πότερ και με τους συνεργάτες και φίλους του τα ζώα θα περίμενε κανείς ότι όλοι υποδέχονται το Μάγο Alex με ανοιχτές αγκαλιές. Με παράπονο επεσήμανε, όμως, ότι συχνά οι ενήλικες τον αντιμετωπίζουν επιφυλακτικά, ακόμα και με προκατάληψη. Όπως τότε που είχε εξαφανίσει σε ένα νούμερο μία κοπέλα, την εμφάνισε αλλού και σηκώθηκε μία γυναίκα από το κοινό έντρομη φωνάζοντας. Οι υπόλοιποι γέλασαν θεωρώντας ότι ήταν μέρος του σόου. Όλα αυτά εν μέσω 21ου αιώνα. Σε μία Ελλάδα όπου οι πολιτικοί ως σύγχρονοι μάγοι παρασύρουν τους πολίτες με παραμύθια της Χαλιμάς σε καταστροφικές καταστάσεις, ενώ οι τελευταίοι, όταν πρόκειται να ακούσουν ένα πραγματικό παραμύθι, γίνονται παραδόξως επιφυλακτικοί. Ο Μάγος Alex εξέφρασε τις ανησυχίες του για τα επαγγέλματα των διασκεδαστών (μάγου, ταχυδακτυλουργού, ζογκλέρ κτλ.), καθώς η κρίση επηρεάζει ακόμα πιο πολύ όσα έχουν και μία επιπλέον καλλιτεχνική διάσταση.
Ποιο το μέλλον, λοιπόν, ενός επαγγέλματος που μοιάζει να χάνεται, παρότι υπόσχεται λίγα ξεχωριστά λεπτά σε ένα μαγικό ταξίδι μακριά από μαγγανείες και μαντζούνια και πόσο δεκτικοί είναι, άραγε, οι άνθρωποι στο να αφεθούν, έστω και για λίγο, σε ένα πραγματικό παραμύθι;…
Ι.Λ.: «Αυτό που κάνεις επενδύεται με μία αφήγηση. Ανεξάρτητα από το πόσο καχύποπτος είναι ο άλλος, επηρεάζει και το αν θέλει να αφεθεί σε αυτή την αφήγηση. Αν θέλει να το πιστέψει, θα ταξιδέψει, διαφορετικά θα διυλίσει τον κώνωπα και θα χάσει και το δέντρο και το δάσος».
Μάγος: «Είναι η δουλειά του μάγου, όμως, να ταξιδέψει τον κόσμο. Άλλος μπορεί να έχει κακή διάθεση ή να νυστάζει, αλλά ο μάγος θα σε ταξιδέψει όπως κι αν είσαι, ακριβώς γιατί είναι μάγος. Είναι η ηδονή μου να χαρίζω χαμόγελα και να ταξιδεύω τους ανθρώπους σε άλλον κόσμο. Το γέλιο χάνεται σήμερα».
Επέμεινε ο Μάγος Alex συνεπής στο καθήκον του ως διασκεδαστή.
Ι.Λ.: «Τι συμπεριλαμβάνει αυτή η διαδικασία πρακτικά;».
Μάγος: «Το παραμύθι, τα υλικά, την οργάνωση γενικότερα. Πρόκειται για μία δουλειά που κοστίζει. Χρειάζονται χρήματα για τον εξοπλισμό, τη συνεχή ανανέωση των υλικών, για τη διαφήμιση, τις δημόσιες σχέσεις. Σκέψου ότι οι πιο πολλοί μάγοι και ταχυδακτυλουργοί φτιάχνουν μόνοι τους τα υλικά για τα νούμερα, όπως και εγώ εξάλλου. Έχω φτιάξει δικά μου illusion και νούμερα».
Ι.Λ.: «Αποτέλεσαν για σένα έμπνευση γνωστοί μάγοι;».
Μάγος: «Δούλεψα με γνωστούς, όπως με το Μάικλ Λαμάρ, τον Ξανθό το Μάγο και από τον καθένα μού έμεινε μία διαφορετική συμβουλή. Προσπαθούσα, όμως, να παραμένω ο εαυτός μου. Έτσι κατάφερα να φτιάξω ένα όνομα».
Ι.Λ.: «Υπάρχει ζήτηση στην αγορά; Έχεις καταφέρει να εξασφαλίσεις σταθερή πελατεία;».
Μάγος: «Όλα εξαρτώνται από το τι “χαλί” έχεις στρώσει από πριν για να πετύχεις. Αν είσαι καλός, έχεις και πελατεία. Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο έχω πελατεία. Κάποιους τους φέρνει σε μένα η περιέργεια, δεν ξέρουν τι σημαίνει μάγος και θέλουν να δουν. Φυσικά, επηρεάζει και η κρίση. Πριν από 20 χρόνια ήταν γενικά πιο ανεβασμένα τα πράγματα. Υπήρχαν καμπαρέ, θέατρα που πρόβαλλαν ανάλογα θεάματα. Τότε δούλεψα σε κρουαζιερόπλοια. Τώρα έχει υποχωρήσει αυτή η τάση».
Ι.Λ.: «Ήταν μόδα και πέρασε;».
Μάγος: «Ναι. Στην Ελλάδα είμαστε λίγο ξενομανείς. Και αυτό βγαίνει εις βάρος μας. Πολλά θέατρα, για να σου δώσω ένα παράδειγμα, έχουν μία τάση να ευνοούν τους μάγους από το εξωτερικό. Οι επιχειρηματίες θα πρέπει, όμως, να τους πληρώσουν εισιτήρια, ξενοδοχεία, τα πάντα. Έτσι βγαίνει πολύ ακριβή αυτή η υπόθεση. Εμείς πλησιάσαμε έναν επιχειρηματία για να κάνουμε ένα σόου πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι του χώρου: μάγοι, ταχυδακτυλουργοί, καραγκιοζοπαίχτες, ζογκλέρ. Θα ερχόταν και πιο φτηνά, γιατί εμείς μένουμε εδώ. Μας πρόλαβαν κάποιοι που ήθελαν να κάνουν μία αρπαχτή, του ζήτησαν υπέρογκα ποσά και τελικά δεν έγινε τίποτα. Όταν, λοιπόν, τους ανθρώπους που κάνουν εδώ την ίδια ακριβώς δουλειά χωρίς να υπολείπονται σε κάτι τούς ανταγωνίζονται ερασιτέχνες με αρπαχτές και τους αποκλείουν οι επιχειρηματίες μπροστά στο εύκολο ριψοκίνδυνο κέρδος,πώς να προβληθεί η δουλειά μας χωρίς να εκφυλίζεται το επάγγελμα; Σκέψου ότι από τους 100 περίπου συνολικά ταχυδακτυλουργούς ‒ μάγους στην Ελλάδα οι 10 είναι επαγγελματίες και από αυτούς οι 3 αγγίζουν ένα πολύ υψηλό επίπεδο».
Ι.Λ.: «Ποιος πληρώνει σήμερα ένα τόσο ακριβό εισιτήριο; Αυτοί θα μπαίνουν και μέσα!».
Μάγος: «Μα μπαίνουν μέσα. Ούτε διαρκούν πολλές μέρες πια οι παραστάσεις για να βγάλει η παραγωγή τα λεφτά. Δεν έχουν εμπιστοσύνη στους Έλληνες μάγους».
Ι.Λ.: «Εσύ, αναγκαστικά, εξαρτάσαι και από τον επιχειρηματία. Δεν μπορεί να πηγαίνεις μόνο από σπίτι σε σπίτιούτε γίνονται σόουόπως παλιά στο κέντρο της πλατείας, για να βγάλει στο τέλος καπέλο ο θαυματοποιός. Άρα έχουν και αυτοί ευθύνη για την εξέλιξη της κατάστασης στο χώρο με το να δίνουν ή όχι βήμα σε επαγγελματίες να δείξουν τη δουλειά τους».
Μάγος: «Ναι, δεν τους ενδιαφέρει, όμως, η ποιότητα. Όλα γίνονται άρπα κόλα. Προσανατολίζονται σε άλλου είδους θεάματα, γυμνά, ας πούμε. Δε θα σκεφτούν ένα μάγο. Δεν υπάρχει και παράδοση με καμπαρέ τύπου βαριετέ, όπου θα δεις ωραία νούμερα. Το γυμνό πάει αλλού. Δεν υπάρχει ενδιάμεση στάση».
Ι.Λ.: «Εφόσον αναφέρθηκε, ποια η διαφορά μεταξύ ταχυδακτυλουργού και μάγου;».
Μάγος: «Εγώ, ας πούμε, είμαι μάγος, δεν είμαι ταχυδακτυλουργός. Ένας ταχυδακτυλουργός κάνει κόλπα που αφορούν κυρίως την ταχύτητα των χεριών. Ένας μάγος μόνο με το βλέμμα, με το παρουσιαστικό, με την αφήγηση στο νούμερό του σε ταξιδεύει σε έναν κόσμο μαγικό. Ο ταχυδακτυλουργός θα κάνει κάτι από απόσταση. Και αυτό διευκολύνει το μυστήριο. Ο μάγος θα σ’ το κάνει μπροστά στα μάτια σου, και πάλι δε θα ξέρεις τι συνέβη! Επίσης υπάρχει μία δράση αντίδραση με ό,τι μου δίνει όποιος έχω μπροστά μου. Διαβάζουμε τη γλώσσα του σώματος, το πόσο δεκτικός είναι ο άλλος ή όχι, και πράττουμε αναλόγως».
Ι.Λ.: «Αυτό χρειάζεται πολλή ενέργεια στις παραστάσεις. Εννοώ, δεν ανεβαίνεις επί σκηνής να πεις το ποίημά σου. Αυτοσχεδιάζεις κιόλας. Χρειάζεται ταλέντο».
Μάγος: «Χωρίς ταλέντο δεν κάνεις τίποτα. Πολλοί με πλησιάζουν να τους μάθω τρικ. Κάποιοι δεν “το έχουν” ούτε για αυτό. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, άλλο είναι τα τρικ και άλλο να κάνεις μία παράσταση όπου θα κρατάς προσηλωμένο το κοινό σου ασταμάτητα. Το έχεις, λοιπόν, το ταλέντο, το εξασκείς και είναι μία δουλειά που σου δίνει εμπειρίες από την επαφή σου με τον κόσμο. Και ικανοποίηση. Περπατώ συχνά στο δρόμο, βλέπω ένα παιδάκι να κλαίει, το πλησιάζω και του εμφανίζω κάτι, ένα νόμισμα, μαγικά όμως, και όλα αλλάζουν. Πάντα προσπαθώ και στον ύπνο και στον ξύπνιο μου να κάνω μαγικά. Ζω το ρόλο του μάγου».
Ι.Λ.: «Δε σου έχει συμβεί ποτέ να μην έχεις διάθεση, να είσαι άρρωστος;».
Μάγος: «Ναι, βέβαια. Και με πυρετό έχω κάνει παράσταση. Αλλά, μόλις βλέπω το χαμόγελο των παιδιών, την απορία στο πρόσωπό τους ή το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που λίγο νωρίτερα ήταν κατσουφιασμένος, τα ξεχνάω όλα».
Ι.Λ.: «Σου δίνει ενέργεια η ίδια η επαφή με τον κόσμο».
Μάγος: «Ακριβώς. Έχει τύχει να δίνω παράσταση σε ένα θέατρο όπου είχε προηγηθεί κάποιος που τους κοίμισε λίγο. Οπότε δεν ήταν τόσο δεκτικοί στην αρχή. Νόμιζαν ότι θα έβλεπαν τα ίδια. Και με επηρέασε αυτό. Από την στιγμή, όμως, που τους μάγεψα κράτησε τρεις ώρες επιπλέον η παράσταση. Όταν ασχολείσαι με μία τέτοια δουλειά, εξάλλου, δεν είσαι με το ρολόι. Έχουμε να κάνουμε με ζωντανούς ανθρώπους και με παιδάκια, που μπορεί να τους μείνει μία ζωή αυτό που θα δουν».
Ι.Λ.: «Το να πετύχεις αυτή την προσήλωση του κοινού προϋποθέτει πολύπλευρη προσωπικότητα».
Μάγος: «Μα ένας μάγος είναι και λίγο ηθοποιός και λίγο χορευτής, ψυχολόγος, φακίρης. Το να εξαφανίσω, για παράδειγμα, εσένα, γιατί θα σε εξαφανίσω μετά τη συνέντευξη…».
(γέλια)
Επιτέλους θα γινόταν το όνειρό μου πραγματικότητα! Αντί αυτού, βέβαια, έπεσαν οι τόνοι και όντως ο Μάγος Alex έκανε μερικά σύντομα νούμερα με μία μαλακή μπαλίτσα που πολλαπλασιαζόταν στη χούφτα του και με μία τράπουλα. Το τελευταίο ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακό. Επέλεγα ένα χαρτί χωρίς να το δει, το σκεφτόμουν έντονα πιάνοντας το χέρι του και μετά εμφανιζόταν ανάγλυφα στην παλάμη του το χρώμα και το νούμερο που είχα επιλέξει. Αυτό μου έδωσε να καταλάβω ακριβώς τη διαφορά του τρικ και του μάγου, όπου κάποια νούμερα εξαρτώνται από τη δύναμη του μυαλού και τη δεκτικότητα του κοινού απέναντί τους. Δεδομένων των συνθηκών, λοιπόν, έμεινα πολύ ευχαριστημένη. Έχοντας αποσπάσει και μία υπόσχεση να βρεθούμε σε ένα δάσος την επόμενη φορά, για να με μεταμορφώσει σε πουλί, δε χρειαζόμουν κάτι περισσότερο. Είχα πάρει τη μαγική δόση που ωθεί ένα χαμόγελο στο να ανατείλει, για να φωτίσει το πρόσωπο. Ίσως αυτό εννοούσε όταν είπε ότι «το χαμόγελο χάνεται», πυροδοτώντας αναπόφευκτα την αμέσως επόμενη ερώτησή μου.
Ι.Λ.: «Εφόσον το χαμόγελο χάνεται θα υπάρχει, λογικά, ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για χαρά. Πόσο εύκολο είναι, όμως, να ξεκινήσει κάποιος αυτή τη δουλειά σήμερα, πάντα σύμφωνα και με τη δική σου εμπειρία;».
Μάγος: «Είναι δύσκολο. Τα dvd και τα βιβλία που κυκλοφορούν δίνουν κάποια στοιχεία, αλλά το καλύτερο είναι η μαθητεία δίπλα σε έναν επαγγελματία. Τότε υπήρχαν πολύ λίγα πράγματα. Κάποια βιβλία και λίγα θεάματα σε θέατρα ή στην τηλεόραση. Μετά πήγα και βρήκα ένα μάγο που είχε έρθει εδώ. Οι ξένοι τότε ήταν μυστικοπαθείς, και οι Έλληνες ήταν βέβαια. Παρ’ όλα αυτά, μου έδειξε κάποια πράγματα. Δεν αρκέστηκα, όμως, εκεί. Ήθελα κι άλλα. Σκέψου ότι κάθε πρωί ξυπνούσα και σημείωνα ιδέες σε ένα τετράδιο που κρατούσα στο κομοδίνο δίπλα μου. Αυτές επιδίωκα να υλοποιήσω. Ό,τι έβλεπα επιπλέον στην τηλεόραση προσπαθούσα να το κάνω και εγώ. Άλλες φορές πετύχαινε άλλες όχι, αλλά έτσι έμαθα. Τότε αποφάσισα να πλησιάσω κι άλλους μάγους, έκανα 2-3 μαθήματα μαζί τους, και πάλι έμεινα ανικανοποίητος. Πρέπει να το κυνηγάς πολύ μόνος σου. Τώρα δεν είναι το ίδιο. Τότε μάθαινες, παρ’ όλη τη μυστικοπάθεια. Τώρα πληρώνεις για να μάθεις, αλλά δε μαθαίνεις τελικά, σε εκμεταλλεύονται».
Ι.Λ.: «Γιατί; Σε μαθαίνουν μεμονωμένα τρικ χωρίς στην ουσία να σε εκπαιδεύουν; Εννοώ, δε σου μαθαίνουν μία ολοκληρωμένη πορεία από το ένα βήμα στο άλλο;».
Μάγος: «Ακριβώς. Δε σε βάζουν στο σωστό δρόμο. Ούτε καν σε δοκιμάσουν. Κάποιοι, μάλιστα, πουλούν τα νούμερα με τα αντικείμενα σε ερασιτέχνες. Και έτσι για λίγα χρήματα καίγονται τα νούμερα για τους επαγγελματίες. Μετά βγαίνουν κάποιοι στην τηλεόραση και γελοιοποιούν το επάγγελμα αποκαλύπτοντας μυστικά από νούμερα που σε άλλους πήρε χρόνια για να επινοήσουν».
Ι.Λ.: «Έτσι καταδικάζεται το επάγγελμα από μέσα. Τι θα συμβούλευες κάποιον που θα ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά;».
Μάγος: «Καταρχήν θα έπρεπε να μάθει την τέχνη δίπλα σε ένα μάγο και όχι να ξεσηκώσει απλώς μεμονωμένα τρικ. Καθώς, όμως, η κατάσταση χειροτερεύει γενικά, δεν είναι ένα επάγγελμα που εξασφαλίζει κάποιον οικονομικά. Δε θα το συνιστούσα, λοιπόν. Όσοι με πλησίασαν και τους έδειξα κάποια πράγματα ασχολούνται με αυτό ως τρίτο επάγγελμα. Μεροκάματο δε βγαίνει. Αν, πάλι, κάποιος θέλει μόνο να διασκεδάζει την παρέα του, θα μπορούσα να του δείξω 2-3 ερασιτεχνικά τρικ, όχι επαγγελματικά νούμερα».
Ι.Λ.: «Τι κάνεις όταν σε πλησιάζουν τα παιδιά και σου λένε θέλω να γίνω μάγος όταν μεγαλώσω;».
Μάγος: «Τους λέω όταν θα γίνεις καλός μαθητής θα έρθεις να με βρεις. Μετά από τόσα χρόνια δεν επέστρεψε κανείς. Μάλλον βρήκαν κάτι άλλο να κάνουν. Προσωπικά, μπορώ να πω ότι έχω καταφέρει να συντηρώ και να συντηρούμαι από αυτήν τη δουλειά».
Ι.Λ.: «Σήμερα είναι επιτυχία αυτό. Το να μπορείς να ζεις απ’ ό,τι αγαπάς να κάνεις».
Μάγος: «Μόνο πέντε το καταφέραμε αυτό».
Ι.Λ.: «Εσύ τελικά ήσουν πολύ παλαβιάρης που επέμεινες ή ξεκίνησες σε άλλη εποχή;».
Μάγος: «Και τα δύο. Και δε θα σταματήσω μέχρι να αποσυρθώ σε μία καλή στιγμή. Δε θέλω να φτάσω στο σημείο να μην μπορώ να σηκώσω το ραβδί. Πρέπει να ξέρει κανείς πότε να αποσύρεται».
Ι.Λ.: «Πριν γίνει αυτό έχεις πολλή δουλειά ακόμα. Οπότε, αν κάποιος ενδιαφέρεται να οργανώσει ένα πάρτι ή ένα χάπενινγκ γενικότερα, το πιο φτηνό πρόγραμμα πόσο κοστίζει;».
Μάγος: «Έχω φτιάξει πακέτα σε λογικές τιμές. Υπάρχουν προγράμματα από τα πάρτι για παιδιά, εφήβους ή ενήλικες έως τα σόου για γάμους, βαφτίσεις, εγκαίνια, σχολεία, bachelor parties, ακόμα και εκδηλώσεις για δήμους. Κάποιοι μου ζητούν να κάνω στο σπίτι τους illusions. Αυτά είναι νούμερα πίστας και όχι σχεδιασμένα για να παρουσιάζονται σε μικρούς χώρους. Αν υπάρχει, λοιπόν, ο ανάλογος χώρος το κάνω. Αυτά είναι τα πιο ακριβά νούμερα, γιατί συμπεριλαμβάνουν παρτενέρ, βοηθούς, τα υλικά, είναι λίγο πολύπλοκο. Το πιο φτηνό, λοιπόν, πρόγραμμα στην Αθήνα με ζώα, εμφανίσεις και εξαφανίσεις αντικειμένων για παιδικό πάρτι ξεκινά από 120 ευρώ τη μία ώρα. Μετά υπάρχουν και άλλα πακέτα όπου δύναται ο πελάτης να κάνει μία σύνθεση ανάλογα με τα προσφερόμενα νούμερα και τα λεφτά που μπορεί να διαθέσει. Πλέον υπάρχει επιλογή. Παλιά οι τιμές ήταν φιξ μαζί με τα προγράμματα».
Συγκεντρώνοντας όλα τα στοιχεία της συνέντευξης σκεφτόμουν ότι από τη γενικότερη κρίση δεν κατάφερε να ξεφύγει και το συγκεκριμένο επάγγελμα. Με μία πιο μεταφυσική θεώρηση ίσως μέσα στην όλη αρνητικότητα της εποχής μας να αποτέλεσε και έναν από τους πρώτους στόχους, ακριβώς γιατί προσφέρει κάποια ελπίδα διαφυγής. Σε λογικό πλαίσιο, όμως, πολλά έπαιξαν ρόλο. Λίγο η καχυποψία ελλείψει παράδοσης, η οικονομική κρίση, οι κακοί χειρισμοί από τους ερασιτέχνες που κάνουν αρπαχτές και από επαγγελματίες που ξεπουλούν τα νούμερά τους. Από την άλλη, η κακή αντιμετώπιση από όσους επιχειρηματίες θα μπορούσαν να προσφέρουν ένα βήμα για να γίνουν σόου και δεν το κάνουν. Λένε ότι η κρίση μπορεί να γίνει βατήρας δημιουργίας. Αντίστοιχα μπορεί και να εκφυλίσει κάποιους τομείς, καθώς η αφομοιωμένη τακτική της αρπαχτής παίρνει φωτιά με όσες υποτιθέμενες «ευκαιρίες» βγαίνουν στο προσκήνιο. Έτσι, καταλήγει να λειτουργεί ως οδοστρωτήρας που ευθυγραμμίζει τα θεάματα σε ένα στενό πλαίσιο και τα απογυμνώνει από τη δυνατότητα της φαντασιακής τους απογείωσης.
Οι παραγωγοί και οι επιχειρηματίες που εμπλέκονται με το θέαμα συχνά προσηλώνονται στο οικονομικό όφελος με συνέπεια η έννοια ψυχαγωγία να θυσιάζεται ενίοτε σε διάφορους βωμούς. Η δημιουργία αναπόφευκτα χάνει τον αέρα της, πλαισιώνεται και συστηματοποιείται προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εκφραστούν διαφορετικά και μερίδες κοινού που ψάχνουν εναλλακτικούς τρόπους ψυχαγωγίας. Ίσως κάποια πράγματα να εξαρτηθούν και από τη δική τους φωνή. Ας ελπίσουμε επομένως ότι δημιουργικοί άνθρωποι και ρομαντικοί, θα έλεγα, σαν το Μάγο Alex, που διευρύνουν διαρκώς το «ρεπερτόριο» και εξασκούν τις δεξιότητές τους χωρίς να τυποποιούνται, θα διατηρούν το κουράγιο και την αισιοδοξία τους ακμαία, ώστε να προσφέρουν χαμόγελα, εμπνέοντας κι άλλους με το παράδειγμά τους, για να κυνηγούν τα όνειρά τους ακατάπαυστα.
Ι.Λ.: «Ας ολοκληρώσουμε με μία ευχή».
Μάγος: «Εύχομαι ειλικρινά μέσα από τη μαγική μου καρδιά να έχουμε υγεία, αδελφοσύνη, αγάπη και μαγεία στη ζωή μας».
Ο MasterMagicianκαι Illusionist Alexμπορεί να βρεθεί στο σπίτι σας ή στην εκδήλωσή σας σε οποιοδήποτε χώρο και πόλη με πολλές ιδέες μαγικές!
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6994060060
Μπορείτε να απολαύσετε κάποια νούμερα illusions του Μάγου Alex, που κυκλοφορούν στο You Tube. Σας προτείνω ενδεικτικά:
__________________
[1] International Brotherhood of Magicians.
Αφορμή της συνέντευξης να σας προτείνω και μία πολύ όμορφη και τρυφερή ταινία σχετική με το θέμα.
L' Illusioniste (Ο Θαυματοποιός), γαλλική ταινία κινουμένων σχεδίων του 2010 με σκηνοθέτη το Σιλβάν Σομέ (Sylvain Chomet). Οι πιο πολλοί θα τον αναγνωρίζετε από την ταινία «Το Τρίο της Μπελβίλ» του 2003. Το στόρι είναι βασισμένο σε ένα σενάριο του Ζακ Τατί.
Δείτε πληροφορίες σχετικά στους ιστοτόπους:
http://www.myfilm.gr/7411.html και http://www.cinemanews.gr/v5/movies.php?n=7414
