Όταν το «Εγώ» καταβροχθίζει
Γράφει η Νεφέλη Π.Ζ.
Κατά τον Καρλ Γιουνγκ, ο ψυχολογικός κόσμος του ανθρώπου μοιάζει με μια σφαίρα που συνήθως φωτίζει μόνο κάποια τμήματά της. Το κέντρο είναι ο εαυτός και το μέρος που είναι φωτισμένο αποτελεί το «Εγώ». Το πώς λειτουργεί το «Εγώ» έχει να κάνει με το πόσο φωτισμένο είναι το συγκεκριμένο τμήμα της σφαίρας που προαναφέραμε. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς βιώνουμε το «Εγώ» μας ως μια ατελή οντότητα μοιρασμένη σε πολλά κομμάτια. Αυτό προέρχεται από τα βιώματά μας και τον τρόπο που μας χειραγώγησαν όσο υπήρξαμε παιδιά. Συναισθηματικό κενό, ψυχικός και σωματικός πόνος, απόρριψη, φόβος, είναι μόνο μερικά από τα συναισθήματα που βιώνουμε, τα οποία έχουν τη δύναμη να αλλάξουν το «Εγώ» μας και από προστατευτικό να γίνει καταστροφικό. Μετατρέπεται σε εγωπάθεια και στις περισσότερες περιπτώσεις επικρατεί μόνο ο εγωισμός. Έρευνες ειδικών έδειξαν πως μια τέτοια ψυχική αναστάτωση οδηγεί τον άνθρωπο που τη βιώνει να μην μπορεί ούτε να δώσει αλλά ούτε και να πάρει αγάπη. Το ανώριμο «Εγώ» είναι υπεύθυνο για την αδυναμία του να δεχτεί και να προσφέρει στους άλλους αγάπη.
Αρχίζει τότε το «Εγώ» να καταβροχθίζει από τον εσώτερο εαυτό του ανθρώπου. Ο εσώτερος εαυτός σιγά σιγά στερείται πνευματικής υγείας, με αποτέλεσμα το άτομο να φέρεται ανώριμα και πολλές φορές σκληρά, τόσο στον εαυτό του όσο και στους άλλους. Ο εγωιστής αρχίζει να σκέφτεται μονόπλευρα και πεισματικά. Ισοπεδώνει κάθε ανθρώπινη σχέση γύρω του, αφού το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να γίνει αυτό που επιθυμεί εκείνος με όποιο κόστος. Δυστυχώς, ο εγωιστής δε βλέπει το κόστος, γιατί είναι προσηλωμένος στο να μαζέψει μέσα από τη συμπεριφορά του ενέργεια, ώστε να έχει να τραφεί το «Εγώ» που λέγαμε. Όσο ταΐζει το αρρωστημένο, πλέον, «Εγώ», τόσο εκείνο καταβροχθίζει το πνεύμα του, και φτάνουμε να μιλάμε πια για νοσηρό πνεύμα, που ο ίδιος, φυσικά, δεν αντιλαμβάνεται.
Είναι ίσως ο εγωισμός μία από τις χειρότερες μορφές «παθήσεων». Υπάρχει, φυσικά, και το υγιές, νορμάλ «Εγώ», που σκοπός του είναι να συμβάλλει στη διάπλαση της προσωπικότητάς μας, στην προστασία και δημιουργία του «Εγώ». Ενός «Εγώ» που θα είναι κάτι σαν ασπίδα και θα μας βοηθάει να αντιλαμβανόμαστε με ορθή κρίση τα βιώματά μας. Ενός «Εγώ» που δε θα φοβάται να γίνεται «Εμείς», όταν χρειάζεται, και να προσφέρει ανιδιοτελώς. Γιατί, όταν το «Εγώ» δε γίνεται «Εμείς», αρχίζει να καταβροχθίζει την ψυχή.
«Με την αυτοθυσία κερδίζουμε τον εαυτό μας, το Εγώ μας, γιατί μόνο αυτό που δίνουμε το έχουμε».
Καρλ Γιουνγκ
Νεφέλη Π.Ζ.
Αρχίζει τότε το «Εγώ» να καταβροχθίζει από τον εσώτερο εαυτό του ανθρώπου. Ο εσώτερος εαυτός σιγά σιγά στερείται πνευματικής υγείας, με αποτέλεσμα το άτομο να φέρεται ανώριμα και πολλές φορές σκληρά, τόσο στον εαυτό του όσο και στους άλλους. Ο εγωιστής αρχίζει να σκέφτεται μονόπλευρα και πεισματικά. Ισοπεδώνει κάθε ανθρώπινη σχέση γύρω του, αφού το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να γίνει αυτό που επιθυμεί εκείνος με όποιο κόστος. Δυστυχώς, ο εγωιστής δε βλέπει το κόστος, γιατί είναι προσηλωμένος στο να μαζέψει μέσα από τη συμπεριφορά του ενέργεια, ώστε να έχει να τραφεί το «Εγώ» που λέγαμε. Όσο ταΐζει το αρρωστημένο, πλέον, «Εγώ», τόσο εκείνο καταβροχθίζει το πνεύμα του, και φτάνουμε να μιλάμε πια για νοσηρό πνεύμα, που ο ίδιος, φυσικά, δεν αντιλαμβάνεται.
Είναι ίσως ο εγωισμός μία από τις χειρότερες μορφές «παθήσεων». Υπάρχει, φυσικά, και το υγιές, νορμάλ «Εγώ», που σκοπός του είναι να συμβάλλει στη διάπλαση της προσωπικότητάς μας, στην προστασία και δημιουργία του «Εγώ». Ενός «Εγώ» που θα είναι κάτι σαν ασπίδα και θα μας βοηθάει να αντιλαμβανόμαστε με ορθή κρίση τα βιώματά μας. Ενός «Εγώ» που δε θα φοβάται να γίνεται «Εμείς», όταν χρειάζεται, και να προσφέρει ανιδιοτελώς. Γιατί, όταν το «Εγώ» δε γίνεται «Εμείς», αρχίζει να καταβροχθίζει την ψυχή.
«Με την αυτοθυσία κερδίζουμε τον εαυτό μας, το Εγώ μας, γιατί μόνο αυτό που δίνουμε το έχουμε».
Καρλ Γιουνγκ
Νεφέλη Π.Ζ.
RSS Feed
