Πολύτιμοι λίθοι
Επί χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι πίστευαν στη δύναμη των άψυχων αντικειμένων. Έτσι γεννήθηκαν και διάφορες παραδόσεις σχετικά με τη δύναμη των ορυκτών και των μετάλλων, κάποια από τα οποία, όπως οι πολύτιμοι και ημιπολύτιμοι λίθοι, συνδυάστηκαν με τον πλούτο και το κοινωνικό κύρος λόγω της αξίας τους, άλλα χρησιμοποιήθηκαν και διακοσμητικά, με τη μορφή κοσμημάτων κ.λπ., ενώ δεν ήτανε λίγοι όσοι πίστευαν στις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Τα περισσότερα από αυτά τα πρόσφερε απλόχερα η φύση.
Κατά την Αρχαιότητα, τα ορυκτά και τα πετράδια καταγράφονταν σε καταλόγους, στους οποίους περιγράφονταν με αρκετή ακρίβεια τα χαρακτηριστικά και οι ιδιότητές τους. Σύμφωνα με την ταυτότητα, την πυκνότητα και την αντίδρασή τους, λάμβαναν μία θέση στο σχετικό πίνακα. Πολλά από αυτά τα συγγράμματα διασώζονται μέχρι σήμερα και χρησιμοποιήθηκαν ευρέως κατά το Μεσαίωνα από τους αλχημιστές, που συνέβαλαν και αυτοί με τη σειρά τους στην καταγραφή των ιδιοτήτων και κυρίως στη σωστή εκμετάλλευση των ορυκτών. Μέσα από πειράματα που εκτελούνταν συνήθως στους ψηλούς μεσαιωνικούς πύργους των κάστρων, οι αλχημιστές προσπαθούσαν να μετατρέψουν τα χαμηλής αξίας μέταλλα σε υψηλότερης αξίας. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η εμμονή μετατροπής του μόλυβδου σε χρυσό.
Έτσι άρχισαν να αναπτύσσονται στη Δύση και οι πρώτες μορφές χημικών εφαρμογών για την κατασκευή φαρμάκων, τις περισσότερες φορές από τύχη. Οι αστρολόγοι της εποχής, επίσης, με την πεποίθηση ότι η Γη επηρεάζεται σημαντικά από το σύμπαν και ότι οι πλανήτες αντίστοιχα επηρεάζουν τα στοιχεία, τα οποία συνθέτουν όλες τις μορφές της ύλης, προσπαθούσαν να ανακαλύψουν ένα συσχετισμό ανάμεσα στα άστρα και στα πετράδια, γιατί πίστευαν ότι και τα ορυκτά και ο άνθρωπος γεννιούνται υπό την επήρεια των πλανητών. Για παράδειγμα, ο αμέθυστος έχει συνδεθεί με όσους γεννιούνται στον αστερισμό των Ιχθύων και η θεραπευτική του ενέργεια θεωρείται ότι βοηθάει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ποδιών.
Πολλά είδη πολύτιμων, ημιπολύτιμων λίθων και μέταλλων θεωρείται ότι επηρεάζουν το κυκλοφορικό σύστημα, άλλα, πάλι, τη λειτουργία του ουροποιητικού, ακόμα και του πεπτικού συστήματος. Εκτός της επίδρασής τους στις σωματικές διαταραχές, επηρεάζουν και την ψυχική διάθεση. Έτσι βρήκαν τη θέση τους και στα φυλαχτά, που έδιναν δύναμη, προστάτευαν από το κακό μάτι ή διασφάλιζαν το κύρος όποιου τα φορούσε στο λαιμό, στο χέρι, στη μέση ως ζώνη ή σε στέμμα. Εκεί τοποθετούνταν πετράδια που θεωρούνταν προικισμένα με μαγικές και υπερφυσικές δυνάμεις, ικανά να αποτρέπουν το κακό ή την ατυχία, και επίσης όσα προσέλκυαν την τύχη, τον πλούτο, όσα ευνοούσαν τη γονιμότητα ή είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Τα πιο γνωστά, συνδυασμένα με μύθους και θρύλους, είναι τα σμαράγδια του Ερμή του Τρισμέγιστου, η Φιλοσοφική Λίθος, τα διαμάντια του Άγιου Δισκοπότηρου και το ρουμπίνι του Πεσόντος Αγγέλου. Η πεποίθηση για τη δύναμη των φυλαχτών, όμως, υπήρχε ήδη από την Αρχαιότητα. Για τους αρχαίους Αιγύπτιους, για παράδειγμα, το σημαντικότερο φυλαχτό ήταν ένα πετράδι σε σχήμα σκαραβαίου, συνήθως τιρκουάζ.
Για την αντιμετώπιση διάφορων οργανικών παθήσεων, το ενδιαφέρον προσανατολίστηκε, επίσης, στα κρύσταλλα και σε διάφορα βότανα, τα οποία λειτουργούσαν ως αντίδοτο ή άλλα χρησίμευαν ως δηλητήριο. Διάφορα άλατα και ιχνοστοιχεία που διαθέτει ο ανθρώπινος οργανισμός υπάρχουν αντίστοιχα και στα ορυκτά καθώς και σημαντικές βιταμίνες που δεν αναπληρώνονται. Τα ορυκτά, τα μέταλλα και όσα στοιχεία της φύσης θεωρήθηκε ότι αλληλεπιδρούν με τον άνθρωπο, πιστεύεται ότι διαθέτουν μία ποικιλία ιδιοτήτων και μπορούν να αυξήσουν την ερωτική διάθεση, όπως το μαργαριτάρι και το κόκκινο κοράλλι, να τονώσουν το μυοσκελετικό σύστημα, όπως η ρίζα Τζινσένγκ (Ginseng) κ.ά.
Μερικοί από τους πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους είναι το Διαμάντι, το Ζαφείρι, ο Χαλαζίας, το Σμαράγδι, το Ρουμπίνι, ο Ίασπις, το Τοπάζι, ο Χρυσόλιθος, ο Λαζουρίτης, ο Όνυχας και ο Αμέθυστος. Τα μέταλλα είναι ο Άργυρος, ο Υδράργυρος, ο Χρυσός, ο Λευκόχρυσος, ο Μόλυβδος, ο Κασσίτερος και ο Χαλκός, που χρησιμοποιείται μαζί με το Μαγνήτη ως χειροπέδα για την αντιμετώπιση των αρρυθμιών.
Κατά την Αρχαιότητα, τα ορυκτά και τα πετράδια καταγράφονταν σε καταλόγους, στους οποίους περιγράφονταν με αρκετή ακρίβεια τα χαρακτηριστικά και οι ιδιότητές τους. Σύμφωνα με την ταυτότητα, την πυκνότητα και την αντίδρασή τους, λάμβαναν μία θέση στο σχετικό πίνακα. Πολλά από αυτά τα συγγράμματα διασώζονται μέχρι σήμερα και χρησιμοποιήθηκαν ευρέως κατά το Μεσαίωνα από τους αλχημιστές, που συνέβαλαν και αυτοί με τη σειρά τους στην καταγραφή των ιδιοτήτων και κυρίως στη σωστή εκμετάλλευση των ορυκτών. Μέσα από πειράματα που εκτελούνταν συνήθως στους ψηλούς μεσαιωνικούς πύργους των κάστρων, οι αλχημιστές προσπαθούσαν να μετατρέψουν τα χαμηλής αξίας μέταλλα σε υψηλότερης αξίας. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η εμμονή μετατροπής του μόλυβδου σε χρυσό.
Έτσι άρχισαν να αναπτύσσονται στη Δύση και οι πρώτες μορφές χημικών εφαρμογών για την κατασκευή φαρμάκων, τις περισσότερες φορές από τύχη. Οι αστρολόγοι της εποχής, επίσης, με την πεποίθηση ότι η Γη επηρεάζεται σημαντικά από το σύμπαν και ότι οι πλανήτες αντίστοιχα επηρεάζουν τα στοιχεία, τα οποία συνθέτουν όλες τις μορφές της ύλης, προσπαθούσαν να ανακαλύψουν ένα συσχετισμό ανάμεσα στα άστρα και στα πετράδια, γιατί πίστευαν ότι και τα ορυκτά και ο άνθρωπος γεννιούνται υπό την επήρεια των πλανητών. Για παράδειγμα, ο αμέθυστος έχει συνδεθεί με όσους γεννιούνται στον αστερισμό των Ιχθύων και η θεραπευτική του ενέργεια θεωρείται ότι βοηθάει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ποδιών.
Πολλά είδη πολύτιμων, ημιπολύτιμων λίθων και μέταλλων θεωρείται ότι επηρεάζουν το κυκλοφορικό σύστημα, άλλα, πάλι, τη λειτουργία του ουροποιητικού, ακόμα και του πεπτικού συστήματος. Εκτός της επίδρασής τους στις σωματικές διαταραχές, επηρεάζουν και την ψυχική διάθεση. Έτσι βρήκαν τη θέση τους και στα φυλαχτά, που έδιναν δύναμη, προστάτευαν από το κακό μάτι ή διασφάλιζαν το κύρος όποιου τα φορούσε στο λαιμό, στο χέρι, στη μέση ως ζώνη ή σε στέμμα. Εκεί τοποθετούνταν πετράδια που θεωρούνταν προικισμένα με μαγικές και υπερφυσικές δυνάμεις, ικανά να αποτρέπουν το κακό ή την ατυχία, και επίσης όσα προσέλκυαν την τύχη, τον πλούτο, όσα ευνοούσαν τη γονιμότητα ή είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Τα πιο γνωστά, συνδυασμένα με μύθους και θρύλους, είναι τα σμαράγδια του Ερμή του Τρισμέγιστου, η Φιλοσοφική Λίθος, τα διαμάντια του Άγιου Δισκοπότηρου και το ρουμπίνι του Πεσόντος Αγγέλου. Η πεποίθηση για τη δύναμη των φυλαχτών, όμως, υπήρχε ήδη από την Αρχαιότητα. Για τους αρχαίους Αιγύπτιους, για παράδειγμα, το σημαντικότερο φυλαχτό ήταν ένα πετράδι σε σχήμα σκαραβαίου, συνήθως τιρκουάζ.
Για την αντιμετώπιση διάφορων οργανικών παθήσεων, το ενδιαφέρον προσανατολίστηκε, επίσης, στα κρύσταλλα και σε διάφορα βότανα, τα οποία λειτουργούσαν ως αντίδοτο ή άλλα χρησίμευαν ως δηλητήριο. Διάφορα άλατα και ιχνοστοιχεία που διαθέτει ο ανθρώπινος οργανισμός υπάρχουν αντίστοιχα και στα ορυκτά καθώς και σημαντικές βιταμίνες που δεν αναπληρώνονται. Τα ορυκτά, τα μέταλλα και όσα στοιχεία της φύσης θεωρήθηκε ότι αλληλεπιδρούν με τον άνθρωπο, πιστεύεται ότι διαθέτουν μία ποικιλία ιδιοτήτων και μπορούν να αυξήσουν την ερωτική διάθεση, όπως το μαργαριτάρι και το κόκκινο κοράλλι, να τονώσουν το μυοσκελετικό σύστημα, όπως η ρίζα Τζινσένγκ (Ginseng) κ.ά.
Μερικοί από τους πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους είναι το Διαμάντι, το Ζαφείρι, ο Χαλαζίας, το Σμαράγδι, το Ρουμπίνι, ο Ίασπις, το Τοπάζι, ο Χρυσόλιθος, ο Λαζουρίτης, ο Όνυχας και ο Αμέθυστος. Τα μέταλλα είναι ο Άργυρος, ο Υδράργυρος, ο Χρυσός, ο Λευκόχρυσος, ο Μόλυβδος, ο Κασσίτερος και ο Χαλκός, που χρησιμοποιείται μαζί με το Μαγνήτη ως χειροπέδα για την αντιμετώπιση των αρρυθμιών.
γράφει ο Mr.Mystirius
RSS Feed
