Βοήθεια στο sex ή sex-ουαλικό βοήθημα;
γράφει ο Νηρέας Ιατρόπουλος
Η πόλη είναι ακόμα ντυμένη στα γιορτινά της. Το κόκκινο σε όλες του τις αποχρώσεις έχει κατά πολύ επισκιάσει το πράσινο κυπαρισσί που η μόδα επιτάσσει για το φετινό χειμώνα. Οι βόλτες στη συμπρωτεύουσα την περίοδο των γιορτών δημιουργούν στους κατάλληλους αποδέκτες μία αίσθηση διάχυτου ερωτισμού. Οι στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων με τις ερυθρές δημιουργίες και τον προσεκτικά επιμελημένο φωτισμό σε συνδυασμό με τα sex shops, που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στο κέντρο της πόλης (παρόλο που διανύουμε μια οικονομικά ταραγμένη περίοδο), δεν περνούν σε καμιά περίπτωση απαρατήρητα.
Ιδία βουλήσει μπήκα σε ένα τέτοιο κατάστημα, όχι ως εν δυνάμει αγοραστής ‒αυτήν τη φορά‒, αλλά για να παρατηρήσω την εορταστική ερωτική διάθεση έτσι όπως εμπορευματοποιείται σήμερα. Η αλήθεια είναι πως μόνο χαλαρότητα δεν αισθανόμουν εκεί μέσα, παρόλο που δεν ήταν η πρώτη μου επίσκεψη. Παρότι η ανθρώπινη περιέργεια υπερνικά κάθε πιθανή αναστολή, μετά τη βιαστική (για να με δουν όσο το δυνατόν λιγότεροι) είσοδο, αισθανόμουν ένα μούδιασμα ντροπής στα γόνατα παρατηρώντας τις βιτρίνες με τα εκτεθειμένα προϊόντα.
Χριστουγεννιάτικες ερωτικές ταινίες, χαριτωμένα outfit για ιδιαίτερες συνευρέσεις στο ρεβεγιόν, εξαρτήματα (χειροπέδες, δονητές, υλικά σαδομαζοχισμού) και πολλά άλλα ήταν μερικά από τα «αξιοθέατα» του καταστήματος. Σε μια προσπάθειά μου να καταλάβω το ρόλο ενός βοηθήματος σε ένα ζευγάρι ή μία ανθρώπινη μονάδα στην πραγματική ζωή, έξω από τα ιατροψυχολογικά κείμενα και τις σεξολογικές αναλύσεις, αναζήτησα στο κατάστημα κάποιον εν δυνάμει αγοραστή. Δυστυχώς ήμουν μόνος. Χρονοτριβώντας μελετούσα την τεράστια ποικιλία από βοηθήματα και παιχνίδια, που προσφέρονταν προς αγορά ‒όχι και σε τόσο συμφέρουσες τιμές ομολογουμένως‒, όταν άκουσα το χαρακτηριστικό ηλεκτρονικό ήχο του ανιχνευτή κίνησης στην πόρτα εισόδου. Πανικοβλήθηκα μην πέσω σε γνωστό, αλλά αυτόματα μοίρασα την ντροπή και στους δύο. Τελικά, από την εσωτερική αψίδα που σε οδηγούσε στο κύριο μέρος του καταστήματος ξεπρόβαλε ένα ζευγάρι γύρω στα τριάντα πέντε με σαράντα. Το αστυνομικό μου δαιμόνιο και η αδρεναλίνη άρχισαν να διεγείρονται ακόμα περισσότερο συγκριτικά με τα όσα υπόσχονταν οι δονητές και οι σφήνες, που ήταν αραδιασμένα μπροστά μου.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα το ζευγάρι αποχώρησε από το κατάστημα με δύο ερωτικά εσώρουχα και ένα ζευγάρι χειροπέδες από κόκκινη γούνα. Τετριμμένη και αναμενόμενη η αγορά, δε με εξέπληξε καθόλου. Με τη σειρά μου εγκατέλειψα το κατάστημα. Συνεχίζοντας τη βόλτα μου στην πόλη, έφτασα στην Αγία Σοφία και, έχοντας παραδοθεί στην ακαταμάχητη μυρωδιά φρεσκοψημένων μπισκότων, που πάντα αόρατα στολίζουν την πλατεία εκεί, διέκοψα τις σεξουαλικές μου σκέψεις με συγκατάβαση απέναντι στο θρησκευτικό κλίμα της μεγαλοπρεπούς εκκλησίας. Στην πλατεία Αριστοτέλους άρχισα να διερωτώμαι πόσο συχνή είναι άραγε η χρήση βοηθημάτων, για ποιο λόγο υπάρχουν και ποιο ρόλο εξυπηρετούν.
Ο υπολογιστής στο σπίτι πήρε φωτιά. Άπειρα διαδικτυακά καταστήματα λιανικής πώλησης ερωτικών παιχνιδιών, άπειρες ειδήσεις από θανάτους «ανίδεων κορασίδων» από υπερβολική χρήση, μέχρι που εντόπισα και τον ακριβότερο δονητή αξίας μόλις 9.350 αγγλικών λιρών. Ζαλίστηκα από την υπερπληροφόρηση και απογοητεύτηκα από την ασυναίσθητη, ωμά σαρκική προσέγγιση του θέματος.
Για έναν άνθρωπο που περνά μια φάση στη ζωή του, ηθελημένα ή όχι, αποκλεισμένος από ερωτικούς συντρόφους, περιστασιακούς ή μόνιμους, είναι απόλυτα λογικό να υπάρχει στην κατοχή του κάποιο βοήθημα, προκειμένου να διανθίζεται η ερωτική ζωή, παρόλο που αυτή αφορά μια μονάδα και όχι κάποιο δίπολο.
Αυτό που περισσότερο με ιντριγκάρει νοητικά είναι οι περιπτώσεις ζευγαριών που επιλέγουν τα σεξουαλικά βοηθήματα. Εκεί είναι πολύ λογικό να μην εξυπηρετεί τον καθένα ξεχωριστά, αλλά να ανάγεται σε ένα εργαλείο αύξησης της ερωτικής διάθεσης και των δύο συντρόφων. Αν αναλογιστούμε το βεβαρημένο ημερήσιο πρόγραμμα του κάθε ανθρώπου, σε συνδυασμό με το βάρος της μονοτονίας και επαναληπτικότητας στο πλαίσιο μιας μακρόχρονης σχέσης, η κατοχή ενός ερωτικού βοηθήματος γίνεται απόλυτα κατανοητή.
Η επιπόλαιη προσέγγιση στο θέμα (πιθανόν επιφορτισμένη με θρησκοληψία και πουριτανισμό) θα κατήγγειλε τη χρήση βοηθημάτων από ζευγάρια, το δίχως άλλο. Θα το θεωρούσε πλήγμα στη χημεία των συντρόφων και θα τόνιζε τον κίνδυνο υποκατάστασης της ερωτικής πράξης από ρομποτική προσφορά. Δε συμφωνώ απόλυτα με μια τέτοια τοποθέτηση.
Χρειάζεται μεγάλη δόση ειλικρίνειας και κατανόησης από πλευράς συντρόφων, προκειμένου να μπορούν ανοιχτά μεταξύ τους να συζητούν πάνω στις φαντασιώσεις και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις που ο καθένας έχει στο κρεβάτι. Από μόνη της αυτή η αποκάλυψη και «μύχια έκθεση» του κάθε συντρόφου στον άλλο αποτελεί σεξουαλική διέγερση. Η πραγματική απόλαυση δεν κρύβεται πίσω από απωθημένα ή πουριτανισμούς, αλλά πίσω από την αλήθεια και την αναγνώριση της αξίας της σεξουαλικής εκτόνωσης για τη ζωή. Ένα ζευγάρι, λοιπόν, που κοινή συναινέσει χρησιμοποιεί βοηθήματα στις ερωτικές του συνευρέσεις δεν αποτελεί απαραίτητα ένα ζευγάρι υπό κατάρρευση, αλλά ένα ζευγάρι που προσπαθεί να κατακτήσει το επόμενο εξελικτικό βήμα της σεξουαλικότητάς του.
Η προσφορά των ερωτικών βοηθημάτων στο sex γενικότερα κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Αν εξασφαλίζουν πληθώρα οργασμών, τότε είναι δεκτά, και με τις ευχές μου. Υπάρχει όμως και ένα μέτρο που καλό είναι πάντα να μας περιορίζει «ευεργετικά».
Το να αναχθεί ένα αγορασμένο υλικό αντικείμενο σε μοναδικό μέσο εξασφάλισης της σεξουαλικής πληρότητας αγγίζει τα όρια της παρέκκλισης. Ο χαρακτηρισμός βοηθήματα καταδεικνύει τον επικουρικό ρόλο που διαδραματίζουν σε μια «υγιή» σεξουαλική ζωή. Ας μην αφήνουμε, λοιπόν, τα κατασκευασμένα προϊόντα να αντικαθιστούν τη μαγεία που μπορεί κάποιος να βιώσει σε συντροφιά με άλλον ή άλλους αντιπροσώπους του είδους του. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο τελικός απολογισμός είναι ένας: Ο καθένας αναλαμβάνει τις συνέπειες των επιλογών του!
Με αγάπη και αφοσίωση στο ποιοτικό sex.
Νηρέας
Ιδία βουλήσει μπήκα σε ένα τέτοιο κατάστημα, όχι ως εν δυνάμει αγοραστής ‒αυτήν τη φορά‒, αλλά για να παρατηρήσω την εορταστική ερωτική διάθεση έτσι όπως εμπορευματοποιείται σήμερα. Η αλήθεια είναι πως μόνο χαλαρότητα δεν αισθανόμουν εκεί μέσα, παρόλο που δεν ήταν η πρώτη μου επίσκεψη. Παρότι η ανθρώπινη περιέργεια υπερνικά κάθε πιθανή αναστολή, μετά τη βιαστική (για να με δουν όσο το δυνατόν λιγότεροι) είσοδο, αισθανόμουν ένα μούδιασμα ντροπής στα γόνατα παρατηρώντας τις βιτρίνες με τα εκτεθειμένα προϊόντα.
Χριστουγεννιάτικες ερωτικές ταινίες, χαριτωμένα outfit για ιδιαίτερες συνευρέσεις στο ρεβεγιόν, εξαρτήματα (χειροπέδες, δονητές, υλικά σαδομαζοχισμού) και πολλά άλλα ήταν μερικά από τα «αξιοθέατα» του καταστήματος. Σε μια προσπάθειά μου να καταλάβω το ρόλο ενός βοηθήματος σε ένα ζευγάρι ή μία ανθρώπινη μονάδα στην πραγματική ζωή, έξω από τα ιατροψυχολογικά κείμενα και τις σεξολογικές αναλύσεις, αναζήτησα στο κατάστημα κάποιον εν δυνάμει αγοραστή. Δυστυχώς ήμουν μόνος. Χρονοτριβώντας μελετούσα την τεράστια ποικιλία από βοηθήματα και παιχνίδια, που προσφέρονταν προς αγορά ‒όχι και σε τόσο συμφέρουσες τιμές ομολογουμένως‒, όταν άκουσα το χαρακτηριστικό ηλεκτρονικό ήχο του ανιχνευτή κίνησης στην πόρτα εισόδου. Πανικοβλήθηκα μην πέσω σε γνωστό, αλλά αυτόματα μοίρασα την ντροπή και στους δύο. Τελικά, από την εσωτερική αψίδα που σε οδηγούσε στο κύριο μέρος του καταστήματος ξεπρόβαλε ένα ζευγάρι γύρω στα τριάντα πέντε με σαράντα. Το αστυνομικό μου δαιμόνιο και η αδρεναλίνη άρχισαν να διεγείρονται ακόμα περισσότερο συγκριτικά με τα όσα υπόσχονταν οι δονητές και οι σφήνες, που ήταν αραδιασμένα μπροστά μου.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα το ζευγάρι αποχώρησε από το κατάστημα με δύο ερωτικά εσώρουχα και ένα ζευγάρι χειροπέδες από κόκκινη γούνα. Τετριμμένη και αναμενόμενη η αγορά, δε με εξέπληξε καθόλου. Με τη σειρά μου εγκατέλειψα το κατάστημα. Συνεχίζοντας τη βόλτα μου στην πόλη, έφτασα στην Αγία Σοφία και, έχοντας παραδοθεί στην ακαταμάχητη μυρωδιά φρεσκοψημένων μπισκότων, που πάντα αόρατα στολίζουν την πλατεία εκεί, διέκοψα τις σεξουαλικές μου σκέψεις με συγκατάβαση απέναντι στο θρησκευτικό κλίμα της μεγαλοπρεπούς εκκλησίας. Στην πλατεία Αριστοτέλους άρχισα να διερωτώμαι πόσο συχνή είναι άραγε η χρήση βοηθημάτων, για ποιο λόγο υπάρχουν και ποιο ρόλο εξυπηρετούν.
Ο υπολογιστής στο σπίτι πήρε φωτιά. Άπειρα διαδικτυακά καταστήματα λιανικής πώλησης ερωτικών παιχνιδιών, άπειρες ειδήσεις από θανάτους «ανίδεων κορασίδων» από υπερβολική χρήση, μέχρι που εντόπισα και τον ακριβότερο δονητή αξίας μόλις 9.350 αγγλικών λιρών. Ζαλίστηκα από την υπερπληροφόρηση και απογοητεύτηκα από την ασυναίσθητη, ωμά σαρκική προσέγγιση του θέματος.
Για έναν άνθρωπο που περνά μια φάση στη ζωή του, ηθελημένα ή όχι, αποκλεισμένος από ερωτικούς συντρόφους, περιστασιακούς ή μόνιμους, είναι απόλυτα λογικό να υπάρχει στην κατοχή του κάποιο βοήθημα, προκειμένου να διανθίζεται η ερωτική ζωή, παρόλο που αυτή αφορά μια μονάδα και όχι κάποιο δίπολο.
Αυτό που περισσότερο με ιντριγκάρει νοητικά είναι οι περιπτώσεις ζευγαριών που επιλέγουν τα σεξουαλικά βοηθήματα. Εκεί είναι πολύ λογικό να μην εξυπηρετεί τον καθένα ξεχωριστά, αλλά να ανάγεται σε ένα εργαλείο αύξησης της ερωτικής διάθεσης και των δύο συντρόφων. Αν αναλογιστούμε το βεβαρημένο ημερήσιο πρόγραμμα του κάθε ανθρώπου, σε συνδυασμό με το βάρος της μονοτονίας και επαναληπτικότητας στο πλαίσιο μιας μακρόχρονης σχέσης, η κατοχή ενός ερωτικού βοηθήματος γίνεται απόλυτα κατανοητή.
Η επιπόλαιη προσέγγιση στο θέμα (πιθανόν επιφορτισμένη με θρησκοληψία και πουριτανισμό) θα κατήγγειλε τη χρήση βοηθημάτων από ζευγάρια, το δίχως άλλο. Θα το θεωρούσε πλήγμα στη χημεία των συντρόφων και θα τόνιζε τον κίνδυνο υποκατάστασης της ερωτικής πράξης από ρομποτική προσφορά. Δε συμφωνώ απόλυτα με μια τέτοια τοποθέτηση.
Χρειάζεται μεγάλη δόση ειλικρίνειας και κατανόησης από πλευράς συντρόφων, προκειμένου να μπορούν ανοιχτά μεταξύ τους να συζητούν πάνω στις φαντασιώσεις και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις που ο καθένας έχει στο κρεβάτι. Από μόνη της αυτή η αποκάλυψη και «μύχια έκθεση» του κάθε συντρόφου στον άλλο αποτελεί σεξουαλική διέγερση. Η πραγματική απόλαυση δεν κρύβεται πίσω από απωθημένα ή πουριτανισμούς, αλλά πίσω από την αλήθεια και την αναγνώριση της αξίας της σεξουαλικής εκτόνωσης για τη ζωή. Ένα ζευγάρι, λοιπόν, που κοινή συναινέσει χρησιμοποιεί βοηθήματα στις ερωτικές του συνευρέσεις δεν αποτελεί απαραίτητα ένα ζευγάρι υπό κατάρρευση, αλλά ένα ζευγάρι που προσπαθεί να κατακτήσει το επόμενο εξελικτικό βήμα της σεξουαλικότητάς του.
Η προσφορά των ερωτικών βοηθημάτων στο sex γενικότερα κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Αν εξασφαλίζουν πληθώρα οργασμών, τότε είναι δεκτά, και με τις ευχές μου. Υπάρχει όμως και ένα μέτρο που καλό είναι πάντα να μας περιορίζει «ευεργετικά».
Το να αναχθεί ένα αγορασμένο υλικό αντικείμενο σε μοναδικό μέσο εξασφάλισης της σεξουαλικής πληρότητας αγγίζει τα όρια της παρέκκλισης. Ο χαρακτηρισμός βοηθήματα καταδεικνύει τον επικουρικό ρόλο που διαδραματίζουν σε μια «υγιή» σεξουαλική ζωή. Ας μην αφήνουμε, λοιπόν, τα κατασκευασμένα προϊόντα να αντικαθιστούν τη μαγεία που μπορεί κάποιος να βιώσει σε συντροφιά με άλλον ή άλλους αντιπροσώπους του είδους του. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο τελικός απολογισμός είναι ένας: Ο καθένας αναλαμβάνει τις συνέπειες των επιλογών του!
Με αγάπη και αφοσίωση στο ποιοτικό sex.
Νηρέας