Τα μωρά στη Φιλανδία...
γράφει η Εύη Κυριακοπούλου
Ξεκίνησα, όμως, να διαβάζω −ευτυχώς− κάτι που τελικά με συγκίνησε. Πρόσεξα ότι δεν ανέφερε όνομα συντάκτη κάτω από τον τίτλο και μπήκα στη διαδικασία να αναζητήσω την πηγή και το αρχικό άρθρο[2]. Το χάρτινο κουτί, που χρησιμεύει ως βρεφικό κρεβατάκι με στρώμα, αφορά μία παράδοση που άρχισε το 1938. Στην αρχή (1938-1949) δινόταν σε οικογένειες χαμηλού εισοδήματος, με σκοπό να έχουν όλα τα νεογνά ίσες ευκαιρίες στο δικαίωμα για ζωή, ώστε να μειωθεί το ποσοστό της βρεφικής θνησιμότητας (65/1000 μωρά).
Η διαφύλαξη της υγείας των γυναικών ήταν άλλος ένας στόχος της προσφοράς αυτού του «δώρου», καθώς, προκειμένου να το αποκτήσουν, έπρεπε να επισκεφτούν κάποιον γιατρό ή να αποταθούν σε κάποια δημόσια κλινική πριν τον τέταρτο μήνα της κύησης.
Το κουτί αυτό περιέχει ό,τι κάθε φορά θεωρεί το κράτος πως μπορεί να χρησιμέψει σε μια νέα μητέρα – στα χρόνια το περιεχόμενο επιδέχτηκε τροποποιήσεις. Κάθε χρόνο αλλάζει επιπλέον χρώματα και σχέδια, κάτι που κάνει από μακριά τα παιδιά της ίδιας ηλικίας να ξεχωρίζουν!
Από το 2000 αντικαταστήθηκαν οι πάνες μίας χρήσεως με υφασμάτινες, ενώ από το 2006 το μπιμπερό έχει αφαιρεθεί από το κουτί, με σκοπό το κράτος να ενθαρρύνει το θηλασμό.
Καθώς τελείωνε το άρθρο, η ματιά μου στάθηκε σε έναν πατέρα που κρατούσε ένα μωράκι στην αγκαλιά του: «Η Annika πήρε ένα κουτί από το Φιλανδικό κράτος. Αυτό με έκανε να αισθανθώ, ήταν η απόδειξη ότι κάποιος νοιαζόταν, κάποιος ήθελε το παιδί μας να έχει μια καλή αρχή στη ζωή. Τώρα, όταν επισκέπτομαι φίλους, είναι ωραίο να βλέπω ότι μοιραζόμαστε-έχουμε κάποια κοινά πράγματα. Αυτό ενισχύει το συναίσθημα ότι είμαστε σε αυτό μαζί!». Πόσα στοιχεία για το σύγχρονο πολιτισμό θα μπορούσαμε να μάθουμε μέσα από την απλή παρατήρηση του περιεχομένου αυτών των κουτιών... Τη σύγχρονη ιστορία, ίσως, όπως αποτυπώνεται μέσα από τις ανάγκες όχι αυτών που την έζησαν αλλά αυτών που μόλις ήρθαν στον κόσμο.
Και αν δεν είναι δείγμα πολιτισμού μόνη η ύπαρξη αυτού του κουτιού σε μια χώρα, τότε τι; Ποιότητα ζωής, κρατική μέριμνα, πρόβλεψη, φροντίδα, εξασφάλιση... ζεστασιά, σε μία από τις πιο κρύες χώρες του κόσμου.
Αυτά σκεφτόμουν ένα απόγευμα, καθώς κοιτούσα από το μπαλκόνι του σπιτιού μου ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα, με χίλια χρώματα να γεμίζουν τον αττικό ουρανό.
Δεν μπόρεσα, παρά να αρχίσω τους παραλληλισμούς με τη δική μας, την ελληνική πραγματικότητα, όπου ο δείκτης της βρεφικής θνησιμότητας, ο δείκτης της νεογνικής θνησιμότητας και ο δείκτης της περιγεννητικής θνησιμότητας το 2013 αυξήθηκαν[4], το κουτί της Πανδώρας για εμάς ένας μύθος τόσο ταιριαστός[5]...
http://www.youtube.com/watch?v=Mj69fBVC9tA
__________
[1] http://perierga.gr/2013/12
[2] http://www.bbc.com/news/magazine-22751415
[3] http://www.kela.fi/web/en/maternitypackage
[4] http://content-mcdn.feed.gr/pegasus/Multimedia/pdf/plhthysmos_id28787846.pdf
[5] http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%8E%CF%81%CE%B1