Η μαμά Γη ξέρει καλύτερα
γράφει η Αλεξάνδρα Ντούμα
Όχι, δεν είναι εύκολη η οικολογία. Εύκολο είναι το να μιλάμε για αυτή, ακόμα και το να συμβουλεύουμε τους άλλους τι και πώς μπορούν να κάνουν κάτι, ώστε να συμβάλλουν ουσιαστικά. Δεν το κρύβω, κι εγώ που αναφέρομαι καθημερινά στην οικολογία ομολογώ πως πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να παραστρατεί. Όμως, η θέληση υπάρχει, είναι εδώ και «τσιγκλάει» την οικολογική μου συνείδηση. Μέσα από τις εκπομπές του «ΟΙΚΟ ΖΗΝ» και μέσα και από αυτήν τη στήλη, πλέον, θα σας «τσιγκλάω». Και ‒γιατί όχι;‒ μπορείτε να με «τσιγκλάτε» και εσείς! Η οικολογία δεν αφορά μόνο τους οικολόγους, με την έννοια «ας ασχοληθούν αυτοί», αλλά μας αφορά όλους. Όλοι ζούμε πάνω στον ίδιο πλανήτη, αναπνέουμε το ίδιο οξυγόνο ‒ το ίδιο καυσαέριο.
Στη βάση, οργανική και ψυχική, είμαστε όλοι «οικολόγοι». Μας συνθέτουν τα ίδια υλικά μέσω της γονιμοποίησης και φεύγουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο μέσω της φυσικής αποσύνθεσης. Η φύση μάς «χρησιμοποιεί», κατά κάποιον τρόπο, προς όφελός της. Η φύση γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει – εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Έχει τη δική της οικολογική «συνείδηση», το δικό της φυσικό «ρολόι».
Ήταν πριν και θα είναι και μετά από μας. Η ανησυχία για τη φύση, το περιβάλλον κτλ. πηγάζει καθαρά από τον ίδιο τον άνθρωπο. Και για αυτό ακόμα έχει φροντίσει η φύση. Φανταστείτε την περίπτωση στην οποία η φύση θα μας είχε «ρυθμίσει» με τρόπο ασυνείδητο ως προς αυτή! Θα κάναμε «του κεφαλιού» μας. Έτσι και εκείνη προνόησε καλά. Επιπλέον, μας στέλνει κατά καιρούς τα μηνύματα του «πόνου» της. Να μην παραπονιόμαστε στο τέλος ότι δε μας προειδοποίησε!
Τη θαυμάζω για τις ικανότητές της. Η φύση δε θα αυτοκτονούσε ποτέ, ούτε θα πάψει να υπάρχει διά χειρός ανθρώπου. Θα προτιμούσε να μας αποτινάξει από πάνω της, παρά να καταγραφτεί στο κοσμολογικό ενεργητικό της μία δολοφονία από τον άνθρωπο. Είναι κι εκείνη περήφανη. Θα σβήσει στην ώρα της, όπως και εμείς, όπως τα ζώα και τα φυτά. Η μαμά Γη είναι μεγάλη και έμπειρη. Έχει περάσει στο παρελθόν από πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να την ταλαιπωρούμε περισσότερο! Ούτε θέλω να περάσω ένα καθησυχαστικό μήνυμα. Αλλά δεν μπορώ και δε θέλω να καταστροφολογώ, όπως συμβαίνει συχνά σε ανάλογες στήλες και εκπομπές.
Το μήνυμά μου είναι μία λέξη: Προσπάθεια! Δεν υπάρχει «χρυσή συνταγή». Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε. Δεν είμαστε πάντα σίγουροι ότι αυτό που κάνουμε είναι και οικολογικό. Είναι περίπλοκη η φυσική αλυσίδα. Μπορεί εκεί που κάνουμε ένα σωστό να βρεθούμε σε ένα άλλο σημείο λάθος. Είναι κάτι που έχει ήδη συμβεί στο παρελθόν και γι’ αυτό προέκυψε ο όρος «εναλλακτική». Θα αναζητούμε συνέχεια εναλλακτικούς τρόπους, όπως για την εξοικονόμηση ενέργειας, για τη διατροφή, για τη φαρμακευτική κτλ. Η φύση εξελίσσεται και μαζί με αυτήν και εμείς. Οι φυσικοί πόροι θα πάψουν κάποια στιγμή να υπάρχουν και θα πρέπει να αναζητήσουμε νέους – εναλλακτικούς.
Για το τέλος θα σας ζητήσω να γυρίσετε πίσω όταν ήσασταν παιδιά. Τότε που ζωγραφίζαμε πάνω δεξιά στο μπλοκ μας ένα κίτρινο τρίγωνο τραβώντας κίτρινες γραμμές πάνω από κάποιο σπιτάκι σε πράσινο λιβάδι γεμάτο λουλούδια, ίσως και ένα δέντρο με πουλιά πάνω…, και, κοιτάξτε καλά, ποιον βλέπετε ζωγραφισμένο στο κέντρο;
Αλεξάνδρα Ντούμα