Της Ελλάδος τα παιδιά γράφουν μουσική
γράφει η Όλγα Παπαχρυσοστόμου
Πλέον σήμερα μπορούμε να βρούμε και να ακούσουμε κάθε δημιουργία οποιουδήποτε καλλιτέχνη, ακόμα και αν δεν έχει υπογράψει σε κάποια δισκογραφική, μέσα από το You Tube και το Μy Space καθώς και άλλων οργανωμένων blog και site. Εκεί ο κάθε καλλιτέχνης μπορεί αυτόνομα να προωθήσει τη δική του μουσική.
Πέρα από την προσωπική προσπάθεια του καθενός, η μουσική που «πουλάει» και είναι η πιο διαδεδομένη αφορά τα ακούσματα της μοντέρνας ποπ, τα οποία προέρχονται από την Αμερική, και αυτό γιατί είναι από τα πιο εύκολα μουσικά είδη από άποψη αναπαραγωγής, μετατρέποντας τραγουδίστριες/στες σε «σταρ».
Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τα μπλουζ, την τζαζ, τη ροκ και τη μέταλ μουσική, που, κατά βάση, πηγάζουν από τη φυσική ανάγκη των καλλιτεχνών να εκφράσουν τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς αλλά και τη νοοτροπία την οποία η κάθε εποχή ανέπτυσσε με το δικό της τρόπο, και, κατά συνέπεια, να αποκτήσουν κοινό ‒ το ζητούμενο για την κάθε δισκογραφική εταιρεία.
Σήμερα στην ελληνική μουσική όλο και ξεπροβάλλουν καλλιτέχνες και νεότερες μπάντες, που έχουν πολλά να πουν στο ελληνικό κοινό και που βασίζονται στη μουσική παράδοση όπως αναπτύχθηκε μες στα χρόνια. Μεταπολεμικά στην άνθιση του ελληνικού κινηματογράφου η μουσική επένδυση έγινε από συνθέτες, που θεωρούνται πια οι πλέον αντιπροσωπευτικοί, όπως ο Μανόλης Χιώτης, ο Μάνος Χατζηδάκης, ο Μίμης Πλέσσας, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάννης Σπανός, ο Μάνος Λοΐζος, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Διονύσης Σαββόπουλος κ.ά. Τότε δημιουργήθηκε εκείνο που σήμερα ονομάζουμε «καλό ελληνικό τραγούδι» και εξέφραζε την τότε εποχή. Το μπουζούκι και η κιθάρα, από τα πιο αγαπημένα μουσικά όργανα, συνδύαζαν το φαγητό με τη διασκέδαση του Έλληνα. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση! Αλλά εξέφραζαν και πλήθος άλλων προβληματισμών και συναισθημάτων, εκτονώνοντας την ψυχή του Έλληνα.
Πολλοί καλλιτέχνες, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος και ο Γιάννης Αγγελάκας, καθιέρωσαν ένα μουσικό είδος αγκαλιάζοντας τη δική τους εποχή. Ένα μεγάλο ποσοστό της νεολαίας, και όχι μόνο, ταυτίστηκε μαζί τους.
Συγκροτήματα με καλλιτέχνες οι οποίοι δημιουργούσαν και μετέδιδαν τα μηνύματά τους μέσα από τη μουσική υπήρχαν και υπάρχουν. Μόνο που κάποια οι περισσότεροι από εμάς δεν τα γνωρίζουμε, ούτε πληροφορηθήκαμε ποτέ για την ύπαρξή τους. Θα αναφέρω μερικά συγκροτήματα της δεκαετίας του ’80, όπως: Γενιά Του Χάους, Χωρίς Περιδέραιο, Αντί, Χαοτική Διάσταση, South of No Νorth, Fear Condition, Yell-O-Yell, Metro Decay, Λευκή Συμφωνία, Clown, Flowers Of Romance, Forward Music Quintet , Anti-Troppau Council, σε μουσικές νότες ποστ πανκ, νταρκγουέιβ και ροκ.
Η λίστα συνεχίζεται και μεγαλώνει και δεν ξέρω ποιο να πρωτοαναφέρω! Common Sence, Make Believe, Bokomolech, Aρνάκια, Socrates drank the Conium, Last Drive, Blues Wires, Mode Plagal, Δάρνακες, Schema, Human Touch, Transistor, Rosebleed, Master Tempo, My Wet Calvin, Aλχημιστές, Μάζα, Χάχακες, Kashmir, Rous, Marsheaux, Cyanna, Papercut, Expert Medicine, Leon, Μαριέττα Φαφούτη, Monika, Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, Μonsieur Μinimal, Locomondo, GAD, Γραμμικοί Άλφα, Silent Birth, Ισχύς εν τη ενώσει. Συγκροτήματα για όλα τα γούστα, από έντεχνο, χιπ χοπ, ροκ, μπλουζ, τζαζ, μέταλ, ακόμη και κάποια από αυτά όπως οι Mode Plagal μαγειρεύουν τα είδη και προσφέρουν πρωτότυπα ακούσματα.
Η ελληνική γλώσσα στο μεγαλείο της όπου σε συνδυασμό και με τη χρήση της αγγλικής δίνει τα μηνύματά της μέσα από το κέντημα του στίχου και της μουσικής, μέσα από τα δικά μας παιδιά! Eπίσης, όσοι θέλουν να απολαύσουν live ακούσματα μπορούν να συντονιστούν στο: http://www.noizground.com/
Ήρθε, πιστεύω, η εποχή κατά την οποία επιβάλλεται να υποστηρίξουμε τη δική μας ελληνική μουσική σκηνή, καθώς όχι μόνο αξίζει αλλά και μας εκφράζει, απλώς δεν το ξέρουμε!
Παπαχρυσοστόμου Όλγα
____________________
http://www.e-go.gr/music/article.asp?catid=17518&subid=2&pubid=124806685