Philip Larkin (9 Αυγούστου 1922-2 Δεκεμβρίου 1985): The North Ship
Τρία καράβια πέρασαν, τα είδα
πάνω στη θάλασσα και τη φουσκονεριά,
σήκωσε αέρα του ήλιου η πρώτη αχτίδα,
κι ήταν το ένα αρματωμένο για μακριά.
Το πρώτο έβαλε πλώρη για τη δύση,
πάνω στη θάλασσα που κύλησε γοργή,
και πήρε ο αέρας όλος να φυσήσει,
σε πλούσιο τόπο να το πάει, πλούσια γη.
Το άλλο τράβηξε για την ανατολή,
στη θάλασσα που ασάλευτη δεν μένει,
και το κυνήγησε ο αέρας σαν σκυλί
και στην αιχμαλωσία το πηγαίνει.
Το τρίτο γύρισε την πλώρη στο βορρά,
στη θάλασσα, στο πέλαγος το μαύρο,
κι ούτε που φύσηξε αέρας μια φορά,
και γυάλιζε η κουβέρτα του απ’ τον πάγο.
Σκοτάδι σκέπασε τον βορινό ουρανό,
στην περήφανη θάλασσα, τη στείρα,
κι ήρθαν τα δυο καράβια πίσω στη στεριά
με την καλή και την κακή τους μοίρα.
Όμως το τρίτο έφυγε προς την πλατιά
τη θάλασσα που άφεση δεν δίνει,
κάτω από ένα αστέρι που έσταζε φωτιά,
αρματωμένο για μακρύ ταξίδι.
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
__________
Από το βιβλίο των Διονύση Καψάλη – Γιώργου Κοροπούλη: D.J. Tracks 1-45. Σύντομη ιστορία του λυρισμού, Sestina, Αθήνα 2014, σσ. 62.