Α μπε μπα μπλουμ
γράφει ο Λεωνίδας Θεοδωρίδης
Γκρίζα μέρα σήμερα, ενώ όλος ο Σεπτέμβριος και οι πρώτες μέρες του Οκτωβρίου ήταν ηλιόλουστες με αρκετά υψηλές θερμοκρασίες. Φαίνεται πως ο Θεός επέλεξε τον καλό καιρό, μιας και εμείς επιλέξαμε «τον κακό μας τον καιρό!». Δεν περνάει μέρα που να μη μας βαράει κεραυνός χωρίς βροχή. Δε θα το πιστεύουν πολλοί, αλλά είμαστε καμιά δεκαριά ακόμα κεραυνούς μακριά από τη μεγάλη καταιγίδα! Το αξιοσημείωτο είναι πως βρισκόμαστε και χρονικά σε καλό δρόμο. Καλά διαβάζετε, μην απορείτε για το τι γίνεται ή για το τι δε γίνεται, όπως διαβάζω σε πολλά άλλα άρθρα. Άλλωστε το διαβάσατε και στα προηγούμενα δώδεκα άρθρα μου. Χρόνια Πολλά, CityMag! Πώς περνάει έτσι ο χρόνος; Μου φαίνεται σαν χθες η μέρα που έκανα το πρώτο editing.
Πίσω στον καιρό που μας ταιριάζει, λοιπόν, σύμφωνα με εκείνο που πολύ σωστά μου είπε πρόσφατα μια πολύ καλή φίλη: «Στην Ελλάδα μάς φταίει ο ήλιος». Δεν εννοεί ότι δε μας αρέσει, αλλά, κακά τα ψέματα, ο ήλιος φωτίζει τα χάλια μας και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως οτιδήποτε σημαντικό, σε επίπεδο αντίδρασης, στην Ελλάδα γινόταν συνήθως μεταξύ των μηνών Νοεμβρίου και Μαΐου. Και ναι, ο λόγος για πολλοστή φορά για την κρίση και όχι την οικονομική, αλλά για όποια έντεχνα μετέτρεψαν σε κοινωνική κρίση. Όπως έχω πει και στο παρελθόν, το επιλέξαμε, έκτοτε παίζουμε με τους ανάλογους κανόνες. Το ερώτημα είναι το κατά πόσο πρόκειται, και σε αυτήν τη μορφή, για πραγματική κρίση!
Α μπε μπα μπλουμ… Το ότι οδεύουμε σε τέλεια αποσταθεροποίηση του κοινωνικού ιστού είναι ολοφάνερο. Έτσι, μόνο σε κακή στιγμή μπορώ να χρεώσω την αντίδραση και την απάντηση φιλανθρωπικής οργάνωσης στο Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Τρανσέξουαλ) ότι «Εμείς βοηθάμε μόνο ανθρώπους». Μόνο μην πάθουν τίποτα από την πολλή βοήθεια που γενικά προσφέρουν και τους τρέχουμε εμείς στο τέλος! Και μη μου αρχίσει κανείς ερωτήσεις τύπου «Οι Διεμφυλικοί είναι το πρόβλημα μας;», γιατί η απάντησή μου θα είναι πως σίγουρα δεν το δημιούργησαν εκείνοι. Έπειτα, σε μία αλυσίδα όλοι οι κρίκοι είναι το ίδιο σημαντικοί και, αν ο ένας αφαιρεθεί, θα φτάσει και η σειρά των υπολοίπων.
Α μπε μπα μπλουμ… Αφορμή της παγκόσμιας μέρας των ζώων αυτού του μήνα, ευχαρίστως να αναφερθώ σε κάτι πολύ απτό εν έτει 2012, όπως ήταν οι δηλώσεις υποψηφίων πρυτάνεων, που στη συνέχεια μάλιστα αποσύρθηκαν, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ μάς διαβεβαίωσαν με άλλα λόγια πως θα λύσουν το πρόβλημα των αδέσποτων μια και καλή χρησιμοποιώντας φόλες! Δηλαδή, για να καταλάβω, το πρόβλημα είναι το λίγο φαΐ που δίνουν κάποιοι φοιτητές και καθηγητές στα σκυλιά; Αυτό δε γίνεται ανεχτό, ενώ έχουν καταντήσει τις λέσχες φαστφουντάδικα των τριών ευρώ; Όλοι το πληρώνουν το φαΐ τους, κύριοι! Δε σας παίρνουν την μπουκιά απ’ το στόμα.
Α μπε μπα μπλουμ… Και συνεχίζω με ακόμα πιο «απλά». Αναφέρομαι στο λεγόμενο bullying και τον ψυχολογικό πόλεμο, με τη γενικότερη έννοια, που εξαπέλυσε πολύ γνωστή παρουσιάστρια σε απογευματινή εκπομπή, κάνοντας πρωτοφανή ρατσιστική επίθεση εναντίον νεαρής, η οποία διατηρεί μπλογκ στο διαδίκτυο. Η συγκεκριμένη κοπέλα συμβαίνει να είναι εύσωμη και γι’ αυτό (!) υπέστη από την παρουσιάστρια εν μέσω ζωντανής μετάδοσης το ρατσιστικό της παραλήρημα: «Άι, μωρή, χάσε κάνα κιλό, που μου θες και μπλογκ»! Με ποιο δικαίωμα και με τη λογική ποιου πρωτοφανούς χιούμορ μιλάει έτσι; Τη γνωρίζει προσωπικά; Απευθυνόταν σε δημόσιο πρόσωπο; Επειδή, όμως, η συγκεκριμένη παρουσιάστρια είναι από το παρελθόν γνωστή για την αβασάνιστη ελευθεροστομία της, θα έπρεπε κάποια στιγμή να βγει να ζητήσει δημόσια συγνώμη! Γενικά η τηλεόραση καλά θα έκανε να συγκεντρωθεί στο πώς να λύσει τα δικά της άπειρα προβλήματα, γιατί το διαδίκτυο είναι άλλος κόσμος με άλλη διαδικαστική λειτουργία. Αν αρχίσει, αγαπητή μου τηλεόραση, το διαδίκτυο να γεμίζει κατά το δοκούν τον τηλεοπτικό σου χρόνο, χάθηκε για σένα το παιχνίδι!
Α μπε μπα μπλουμ… Και ήρθε το ΕΣΠΑ να μας σώσει με οκτάμηνες συμβάσεις έργου. Μπορεί σε αυτό το έργο να είμαστε απλοί κομπάρσοι, αλλά τουλάχιστον δεν είμαστε άλλο θεατές. Για να πρωταγωνιστήσει όμως κανείς σε ένα από τα έργα του ΕΣΠΑ, θα πρέπει να δώσει και την ανάλογη μίζα. Όχι την περιβόητη μίζα που ακούμε συνεχώς. Τη νόμιμη μίζα. Αυτήν που πρέπει κανείς να καταβάλει, για να έχει το δικαίωμα κατάθεσης των δικαιολογητικών. Ευτυχώς οι «νταβατζήδες» των επαγγελματικών ενώσεων μείωσαν τις ετήσιες συνδρομές ανανέωσης της βεβαίωσης από τα 45 ευρώ στα 20 για τους άνεργους. Όπως κι αν έχει, καλή επιτυχία σε όσους κάνουν την προσπάθειά τους. Στην τελική, υπάρχει και η επιλογή του εξωτερικού!
Του κίθε μπλομ μπλιμ… Για το τέλος δύο επιλογές: Ή επιλέγουμε στα τυφλά με κίνδυνο να χάσουμε και να καταλήξουμε στην πλήρη διάλυση της κοινωνίας, αναφέρομαι στην πραγματική και όχι σε όποια ο καθένας φαντασιώνεται εθελοτυφλώντας, αλλά σε εκείνη που υπαγορεύει τον ευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ή αρχίζουμε από τώρα να τους πετάμε έξω έναν έναν…
Επειδή, όμως, είναι ασαφές το αποτέλεσμα, ας κάτσουμε ακόμα λίγο στον ήλιο. Από μόνα τους δε θα αλλάξουν πάντως τα πράγματα. Με μεγάλη ανακούφιση βλέπω ολοένα και περισσότερο να μιλάει ο κόσμος και να πράττει ανάλογα. Μικρά βήματα, αλλά σταθερά. Ο κίνδυνος της κάρτας «επιστροφή στην Αφετηρία» είναι ακόμα μεγάλος. Κάθε παιχνίδι έχει δύο όψεις, αυτή των κανόνων και αυτή της κλεψιάς. Όποιος κλέβει, όμως, μπορεί και να το φάει το επιτραπέζιο στο κεφάλι. Την τύχη μας την ξέρουμε, οπότε καλύτερα να επιλέξουμε άλλη στρατηγική πριν το κακό να κόψει το νήμα του Τέρματος!
Μπλουμ… και ΕΞΩ!
Λεωνίδας Θεοδωρίδης
Πίσω στον καιρό που μας ταιριάζει, λοιπόν, σύμφωνα με εκείνο που πολύ σωστά μου είπε πρόσφατα μια πολύ καλή φίλη: «Στην Ελλάδα μάς φταίει ο ήλιος». Δεν εννοεί ότι δε μας αρέσει, αλλά, κακά τα ψέματα, ο ήλιος φωτίζει τα χάλια μας και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως οτιδήποτε σημαντικό, σε επίπεδο αντίδρασης, στην Ελλάδα γινόταν συνήθως μεταξύ των μηνών Νοεμβρίου και Μαΐου. Και ναι, ο λόγος για πολλοστή φορά για την κρίση και όχι την οικονομική, αλλά για όποια έντεχνα μετέτρεψαν σε κοινωνική κρίση. Όπως έχω πει και στο παρελθόν, το επιλέξαμε, έκτοτε παίζουμε με τους ανάλογους κανόνες. Το ερώτημα είναι το κατά πόσο πρόκειται, και σε αυτήν τη μορφή, για πραγματική κρίση!
Α μπε μπα μπλουμ… Το ότι οδεύουμε σε τέλεια αποσταθεροποίηση του κοινωνικού ιστού είναι ολοφάνερο. Έτσι, μόνο σε κακή στιγμή μπορώ να χρεώσω την αντίδραση και την απάντηση φιλανθρωπικής οργάνωσης στο Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Τρανσέξουαλ) ότι «Εμείς βοηθάμε μόνο ανθρώπους». Μόνο μην πάθουν τίποτα από την πολλή βοήθεια που γενικά προσφέρουν και τους τρέχουμε εμείς στο τέλος! Και μη μου αρχίσει κανείς ερωτήσεις τύπου «Οι Διεμφυλικοί είναι το πρόβλημα μας;», γιατί η απάντησή μου θα είναι πως σίγουρα δεν το δημιούργησαν εκείνοι. Έπειτα, σε μία αλυσίδα όλοι οι κρίκοι είναι το ίδιο σημαντικοί και, αν ο ένας αφαιρεθεί, θα φτάσει και η σειρά των υπολοίπων.
Α μπε μπα μπλουμ… Αφορμή της παγκόσμιας μέρας των ζώων αυτού του μήνα, ευχαρίστως να αναφερθώ σε κάτι πολύ απτό εν έτει 2012, όπως ήταν οι δηλώσεις υποψηφίων πρυτάνεων, που στη συνέχεια μάλιστα αποσύρθηκαν, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ μάς διαβεβαίωσαν με άλλα λόγια πως θα λύσουν το πρόβλημα των αδέσποτων μια και καλή χρησιμοποιώντας φόλες! Δηλαδή, για να καταλάβω, το πρόβλημα είναι το λίγο φαΐ που δίνουν κάποιοι φοιτητές και καθηγητές στα σκυλιά; Αυτό δε γίνεται ανεχτό, ενώ έχουν καταντήσει τις λέσχες φαστφουντάδικα των τριών ευρώ; Όλοι το πληρώνουν το φαΐ τους, κύριοι! Δε σας παίρνουν την μπουκιά απ’ το στόμα.
Α μπε μπα μπλουμ… Και συνεχίζω με ακόμα πιο «απλά». Αναφέρομαι στο λεγόμενο bullying και τον ψυχολογικό πόλεμο, με τη γενικότερη έννοια, που εξαπέλυσε πολύ γνωστή παρουσιάστρια σε απογευματινή εκπομπή, κάνοντας πρωτοφανή ρατσιστική επίθεση εναντίον νεαρής, η οποία διατηρεί μπλογκ στο διαδίκτυο. Η συγκεκριμένη κοπέλα συμβαίνει να είναι εύσωμη και γι’ αυτό (!) υπέστη από την παρουσιάστρια εν μέσω ζωντανής μετάδοσης το ρατσιστικό της παραλήρημα: «Άι, μωρή, χάσε κάνα κιλό, που μου θες και μπλογκ»! Με ποιο δικαίωμα και με τη λογική ποιου πρωτοφανούς χιούμορ μιλάει έτσι; Τη γνωρίζει προσωπικά; Απευθυνόταν σε δημόσιο πρόσωπο; Επειδή, όμως, η συγκεκριμένη παρουσιάστρια είναι από το παρελθόν γνωστή για την αβασάνιστη ελευθεροστομία της, θα έπρεπε κάποια στιγμή να βγει να ζητήσει δημόσια συγνώμη! Γενικά η τηλεόραση καλά θα έκανε να συγκεντρωθεί στο πώς να λύσει τα δικά της άπειρα προβλήματα, γιατί το διαδίκτυο είναι άλλος κόσμος με άλλη διαδικαστική λειτουργία. Αν αρχίσει, αγαπητή μου τηλεόραση, το διαδίκτυο να γεμίζει κατά το δοκούν τον τηλεοπτικό σου χρόνο, χάθηκε για σένα το παιχνίδι!
Α μπε μπα μπλουμ… Και ήρθε το ΕΣΠΑ να μας σώσει με οκτάμηνες συμβάσεις έργου. Μπορεί σε αυτό το έργο να είμαστε απλοί κομπάρσοι, αλλά τουλάχιστον δεν είμαστε άλλο θεατές. Για να πρωταγωνιστήσει όμως κανείς σε ένα από τα έργα του ΕΣΠΑ, θα πρέπει να δώσει και την ανάλογη μίζα. Όχι την περιβόητη μίζα που ακούμε συνεχώς. Τη νόμιμη μίζα. Αυτήν που πρέπει κανείς να καταβάλει, για να έχει το δικαίωμα κατάθεσης των δικαιολογητικών. Ευτυχώς οι «νταβατζήδες» των επαγγελματικών ενώσεων μείωσαν τις ετήσιες συνδρομές ανανέωσης της βεβαίωσης από τα 45 ευρώ στα 20 για τους άνεργους. Όπως κι αν έχει, καλή επιτυχία σε όσους κάνουν την προσπάθειά τους. Στην τελική, υπάρχει και η επιλογή του εξωτερικού!
Του κίθε μπλομ μπλιμ… Για το τέλος δύο επιλογές: Ή επιλέγουμε στα τυφλά με κίνδυνο να χάσουμε και να καταλήξουμε στην πλήρη διάλυση της κοινωνίας, αναφέρομαι στην πραγματική και όχι σε όποια ο καθένας φαντασιώνεται εθελοτυφλώντας, αλλά σε εκείνη που υπαγορεύει τον ευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ή αρχίζουμε από τώρα να τους πετάμε έξω έναν έναν…
Επειδή, όμως, είναι ασαφές το αποτέλεσμα, ας κάτσουμε ακόμα λίγο στον ήλιο. Από μόνα τους δε θα αλλάξουν πάντως τα πράγματα. Με μεγάλη ανακούφιση βλέπω ολοένα και περισσότερο να μιλάει ο κόσμος και να πράττει ανάλογα. Μικρά βήματα, αλλά σταθερά. Ο κίνδυνος της κάρτας «επιστροφή στην Αφετηρία» είναι ακόμα μεγάλος. Κάθε παιχνίδι έχει δύο όψεις, αυτή των κανόνων και αυτή της κλεψιάς. Όποιος κλέβει, όμως, μπορεί και να το φάει το επιτραπέζιο στο κεφάλι. Την τύχη μας την ξέρουμε, οπότε καλύτερα να επιλέξουμε άλλη στρατηγική πριν το κακό να κόψει το νήμα του Τέρματος!
Μπλουμ… και ΕΞΩ!
Λεωνίδας Θεοδωρίδης
RSS Feed