MATRIX- Η Εικονική Πραγματικότητα
Στην εποχή μας και στην κοινωνία που ζούμε η εργασία, η διασκέδαση, οι διαπροσωπικές σχέσεις και γενικότερα ο τρόπος ζωής έχουν χάσει προ πολλού την αλήθεια τους, αντανακλώντας όλες τις καθημερινές μας συνήθειες μέσα από μία εικονική προσομοίωση. Σήμερα πολλοί επιβεβαιώνουν και υποστηρίζουν ότι ζούμε πλέον σε μία αλλοιωμένη πραγματικότητα, παραμορφωμένη από κώδικες και σύμβολα, που την κάνουν να χάνει έτσι έως και την ανάμνηση του πραγματικού.
Στο μεταμοντέρνο κόσμο της τεχνολογίας όλα τα φαινόμενα είναι πλέον τεχνητά, ακόμα και η φύση, δηλαδή τα δέντρα, τα λουλούδια και τα ύδατα, που δε λειτουργούν αυτόνομα και ανεξάρτητα, αλλά ως οριοθετημένα τεχνήματα. Η απόσταση που μας χωρίζει από την πραγματικότητα τείνει να γίνει όλο και μεγαλύτερη. Η Matrix (μήτρα) είναι αποτέλεσμα παραγόντων, όπως η αστικοποίηση, η βιομηχανοποίηση, η χρηματοποίηση και κυρίως τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, τα οποία έχουν διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα μας για τον εαυτό μας και το περιβάλλον. Η Αμερική, η Ιαπωνία και κατ’ επέκταση όλος ο σύγχρονος κόσμος ανήκουν ήδη στη σφαίρα του υπερ-πραγματικού, του συντεθειμένου από σύμβολα, λογότυπα, μάρκες και πολυμέσα με νοητή υπόσταση, η οποία στοχεύει στη μέγιστη εκμετάλλευση και στον απόλυτο έλεγχο του ανθρώπινου νου. Οι φυσικοί νόμοι ανατρέπονται με επινοήσεις και κατασκευές που τους παρακάμπτουν και ευθυγραμμίζονται στην προσαρμοσμένη πραγματικότητα σε συγκεκριμένα θέλω και πρέπει ορισμένων επιτηδείων.
Πίσω από αυτές τις φιλοδοξίες οι διεθνολόγοι αναφέρουν πως, κατά τους Μάγια και σύμφωνα με άλλες θεοσοφιστίες της Νέας Εποχής του Υδροχόου, στην έννοια Τέλος του κόσμου περιλαμβάνονται οι διεθνείς οργανισμοί ΟΗΕ, ΠΟΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.ά., που φτιάχνουν κανόνες υποστηρίζοντας και απολαμβάνοντας τη δήθεν παγκόσμια νομιμότητα. Σημαντικό ρόλο σε αυτά παίζουν επίσης: όσες πολυεθνικές εταιρίες λεηλατούν τους καταναλωτές μέσω της παγκόσμιας ελεύθερης αγοράς· όσες τράπεζες δελεάζουν με δάνεια και κάρτες, για να απομυζούν μέσω των επιτοκίων και για να εισπράττουν μέσω των πλειστηριασμών τα χρέη· το φαρμακευτικό καρτέλ, που έχει εμπορευματοποιήσει την υγεία και τις έρευνες· το βιομηχανικό και ενεργειακό κατεστημένο, που απειλούν συνεχώς με υπεράντληση των ορυκτών καυσίμων, με συνέπεια να καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον· όσα στρατιωτικά καθεστώτα προκαλούν ανά τακτά διαστήματα πολέμους υπό το κράτος εκβιαστικών απειλών, μεταξύ αυτών και η τρομοκρατία, προκειμένου να πουλούν τα ολοένα ακριβότερα οπλικά συστήματα· όσοι ακαδημαϊκοί και δήθεν διανοούμενοι θυσιάζουν και αλλοτριώνουν την παιδεία και τον πολιτισμό στο όνομα ενός ιδιότυπου ορθολογισμού· όσοι μαρκετίστες μέσω ενός δαπανηρού μηχανισμού προώθησης προϊόντων μάς ψυχαναγκάζουν στην κατανάλωση των προτάσεών τους· η τηλεόραση, που μας πυροβολεί νοητά διοχετεύοντας μηνύματα στο ασυνείδητο· όσες παλιές και νέες θρησκείες έχουν ως στόχο τον εκφοβισμό, ενώ ευαγγελίζονται την υποτιθέμενη σωτηρία της ψυχής και ουσιαστικά επιδιώκουν συμμετοχή στην εξουσία.
Εξορισμένοι, λοιπόν, από την πραγματικότητα της χαμένης αλήθειας έχουμε την τάση να αναζητούμε συνεχώς το καλό ως μία υπενθύμιση της ευτυχίας. Έτσι, μόλις υποψιαζόμαστε ότι το εντοπίζουμε, γαντζωνόμαστε πάνω του σαν να ήταν από πάντα ίδιο. Ο άνθρωπος, ωστόσο, αντιλαμβάνεται και προσδιορίζει την πραγματικότητά του μέσα από την απώλεια, τον πόνο, το θάνατο και τη σύγκρουση. Γι’ αυτό κατασκευάζει πλασματικά αντιθετικά μέτωπα, όπως λευκοί έγχρωμοι, χριστιανοί μουσουλμάνοι, ετεροφυλόφιλοι ομοφυλόφιλοι. Η φύση όμως είναι από μόνη της ανεκτική στη διαφορετικότητα, στρέφοντας τις κατασκευές εναντίον μας. Αντιστεκόμενοι ή όχι, η Matrix τρέφεται από τα σκουπίδια που παράγει, δύναται να χρησιμοποιεί ό,τι άχρηστο προς όφελός της και τροφοδοτείται αποτελεσματικά από τις «ατέλειές» της. Ο πόνος και η μιζέρια που μας προκαλεί μας καθιστούν ακόμα πιο εύχρηστες μπαταρίες της. Όποιος αντιτάσσει τον εαυτό του απέναντί της στιγματίζεται ως ρέμπελος (επαναστάτης) και τότε εκείνη τον εντάσσει σε μία μειονοτική ομάδα, διαλαλώντας παντού την επικινδυνότητά του. Οι πραγματικοί αντίπαλοι, όμως, είναι μόνο δύο. Αυτή και εμείς!
Λεωνίδας Θεοδωρίδης
Στο μεταμοντέρνο κόσμο της τεχνολογίας όλα τα φαινόμενα είναι πλέον τεχνητά, ακόμα και η φύση, δηλαδή τα δέντρα, τα λουλούδια και τα ύδατα, που δε λειτουργούν αυτόνομα και ανεξάρτητα, αλλά ως οριοθετημένα τεχνήματα. Η απόσταση που μας χωρίζει από την πραγματικότητα τείνει να γίνει όλο και μεγαλύτερη. Η Matrix (μήτρα) είναι αποτέλεσμα παραγόντων, όπως η αστικοποίηση, η βιομηχανοποίηση, η χρηματοποίηση και κυρίως τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, τα οποία έχουν διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα μας για τον εαυτό μας και το περιβάλλον. Η Αμερική, η Ιαπωνία και κατ’ επέκταση όλος ο σύγχρονος κόσμος ανήκουν ήδη στη σφαίρα του υπερ-πραγματικού, του συντεθειμένου από σύμβολα, λογότυπα, μάρκες και πολυμέσα με νοητή υπόσταση, η οποία στοχεύει στη μέγιστη εκμετάλλευση και στον απόλυτο έλεγχο του ανθρώπινου νου. Οι φυσικοί νόμοι ανατρέπονται με επινοήσεις και κατασκευές που τους παρακάμπτουν και ευθυγραμμίζονται στην προσαρμοσμένη πραγματικότητα σε συγκεκριμένα θέλω και πρέπει ορισμένων επιτηδείων.
Πίσω από αυτές τις φιλοδοξίες οι διεθνολόγοι αναφέρουν πως, κατά τους Μάγια και σύμφωνα με άλλες θεοσοφιστίες της Νέας Εποχής του Υδροχόου, στην έννοια Τέλος του κόσμου περιλαμβάνονται οι διεθνείς οργανισμοί ΟΗΕ, ΠΟΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.ά., που φτιάχνουν κανόνες υποστηρίζοντας και απολαμβάνοντας τη δήθεν παγκόσμια νομιμότητα. Σημαντικό ρόλο σε αυτά παίζουν επίσης: όσες πολυεθνικές εταιρίες λεηλατούν τους καταναλωτές μέσω της παγκόσμιας ελεύθερης αγοράς· όσες τράπεζες δελεάζουν με δάνεια και κάρτες, για να απομυζούν μέσω των επιτοκίων και για να εισπράττουν μέσω των πλειστηριασμών τα χρέη· το φαρμακευτικό καρτέλ, που έχει εμπορευματοποιήσει την υγεία και τις έρευνες· το βιομηχανικό και ενεργειακό κατεστημένο, που απειλούν συνεχώς με υπεράντληση των ορυκτών καυσίμων, με συνέπεια να καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον· όσα στρατιωτικά καθεστώτα προκαλούν ανά τακτά διαστήματα πολέμους υπό το κράτος εκβιαστικών απειλών, μεταξύ αυτών και η τρομοκρατία, προκειμένου να πουλούν τα ολοένα ακριβότερα οπλικά συστήματα· όσοι ακαδημαϊκοί και δήθεν διανοούμενοι θυσιάζουν και αλλοτριώνουν την παιδεία και τον πολιτισμό στο όνομα ενός ιδιότυπου ορθολογισμού· όσοι μαρκετίστες μέσω ενός δαπανηρού μηχανισμού προώθησης προϊόντων μάς ψυχαναγκάζουν στην κατανάλωση των προτάσεών τους· η τηλεόραση, που μας πυροβολεί νοητά διοχετεύοντας μηνύματα στο ασυνείδητο· όσες παλιές και νέες θρησκείες έχουν ως στόχο τον εκφοβισμό, ενώ ευαγγελίζονται την υποτιθέμενη σωτηρία της ψυχής και ουσιαστικά επιδιώκουν συμμετοχή στην εξουσία.
Εξορισμένοι, λοιπόν, από την πραγματικότητα της χαμένης αλήθειας έχουμε την τάση να αναζητούμε συνεχώς το καλό ως μία υπενθύμιση της ευτυχίας. Έτσι, μόλις υποψιαζόμαστε ότι το εντοπίζουμε, γαντζωνόμαστε πάνω του σαν να ήταν από πάντα ίδιο. Ο άνθρωπος, ωστόσο, αντιλαμβάνεται και προσδιορίζει την πραγματικότητά του μέσα από την απώλεια, τον πόνο, το θάνατο και τη σύγκρουση. Γι’ αυτό κατασκευάζει πλασματικά αντιθετικά μέτωπα, όπως λευκοί έγχρωμοι, χριστιανοί μουσουλμάνοι, ετεροφυλόφιλοι ομοφυλόφιλοι. Η φύση όμως είναι από μόνη της ανεκτική στη διαφορετικότητα, στρέφοντας τις κατασκευές εναντίον μας. Αντιστεκόμενοι ή όχι, η Matrix τρέφεται από τα σκουπίδια που παράγει, δύναται να χρησιμοποιεί ό,τι άχρηστο προς όφελός της και τροφοδοτείται αποτελεσματικά από τις «ατέλειές» της. Ο πόνος και η μιζέρια που μας προκαλεί μας καθιστούν ακόμα πιο εύχρηστες μπαταρίες της. Όποιος αντιτάσσει τον εαυτό του απέναντί της στιγματίζεται ως ρέμπελος (επαναστάτης) και τότε εκείνη τον εντάσσει σε μία μειονοτική ομάδα, διαλαλώντας παντού την επικινδυνότητά του. Οι πραγματικοί αντίπαλοι, όμως, είναι μόνο δύο. Αυτή και εμείς!
Λεωνίδας Θεοδωρίδης
RSS Feed
