And the Oscar goes to... Greece
γράφει ο Λεωνίδας Θεοδωρίδης
Είναι φορές που λες: «Αποκλείεται! Δεν είναι αλήθεια αυτό που ζω!». Κι όμως ξανακοιτάς γύρω σου και προσπαθείς με όση ψυχραιμία σού έχει απομείνει να πείσεις τον εαυτό σου ότι, πού θα πάει, θα ισιώσει το πράγμα, ενώ στην πραγματικότητα ο ένας παραλογισμός διαδέχεται τον άλλο. Όποια δικαιολογία και να βρει κάνεις, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα πιο τρελά σενάρια. Είναι λες και παίζουμε όλοι σε μια από τις «καμένες πατάτες» του αμερικανικού κινηματογράφου.
Οι μεν πολιτικοί μας απέκτησαν τέτοια διασημότητα τους τελευταίους μήνες, που έχουνε πάθει σοβαρή κρίση ταυτότητας νομίζοντας ότι έγιναν αστέρες του Χόλιγουντ και υπογράφουν τα μνημόνια σαν αυτόγραφα! Ένας βουλευτής, μάλιστα, δεν άντεξε τόση αγωνία και φρόντισε να μαζέψει ό,τι είχε και δεν είχε και να τα πάει στην Ελβετία. Μόνο που δε διάβασε καλά τα λόγια του εφόσον στο σενάριο λέει πως η «Τρόικα-Matrix» δεσμεύει όσους λογαριασμούς διατηρούνται σε ελβετικές τράπεζες. Οι δε θεατές, Ευρωπαίοι και μη, παρακολουθούν μέσω του «CNN Cinema» την υποψήφια ταινία για Όσκαρ «Πέρα από την Ελλάδα». Και λέω CNN, γιατί ξάφνου θυμηθήκαμε το «έγκριτο για τα απίστευτα ψευτορεπορτάζ του 1991» και φίλα προσκείμενο στην αμερικάνικη πλευρά ειδησεογραφικό πρακτορείο, που από τη μία κάνει τα, κατά τα άλλα, πολύ σοβαρά ρεπορτάζ ‒βλέπε την πρόσφατη ψηφοφορία για την Ελλάδα και τα σκληρά μέτρα‒ και από την άλλη ορίζει ποιος κινηματογράφος είναι ο καλύτερος στον κόσμο. Τόσο γλείψιμο, που κοντεύουν οι γλώσσες των καλοπληρωμένων ανταποκριτών και δημοσιογράφων του να παρανοηθούν ως γυαλόχαρτα. Όσο για την ταινία «Πέρα από την Αφρική», πρόκειται για μια πραγματικά καταπληκτική ταινία, αλλά το «Save Greece – Save Africa» παραπάει.
Με την Αθήνα σε γκρο πλαν να φλέγεται και με το λαό κομπάρσους πέρασε από τη βουλή το σενάριο τρόμου, μία υπερπαραγωγή, γιατί, εδώ που τα λέμε, 130 δις δεν είναι και λίγα! Μάλιστα, οι «σπόνσορές» μας έχουν ενθουσιαστεί τόσο πολύ, που σκέφτονται σοβαρά το ενδεχόμενο μιας καθημερινής σαπουνόπερας με τίτλο «The Mnemonium Clan». Kαι ‒γιατί όχι;‒ η Ελλάδα πουλάει! Πενηντάρια βαράμε στα ξένα δελτία ειδήσεων, χώρια τα ντοκιμαντέρ. Δράση, πλοκή, κλέφτες και αστυνόμοι, αρχαιολογικοί χώροι που αδειάζουν σε μια νύχτα, ούτε ο Ιντιάνα Τζόουνς να ήμασταν! Έρωτες, μίση και πάθη, χωρισμοί και επανασυνδέσεις. Για ένα καλό μπλοκμπάστερ ο Σαμαράς όχι μόνο τα ξαναφτιάχνει με τους πρώην του, αλλά παντρεύεται και τις χήρες του Καρατζαφέρη. Ο Βενιζέλος τρέχει να προωθήσει την ταινία στην Κινηματογραφική Ακαδημία Eurogroup. Εκεί που συνεδρίαζε μία φορά το εξάμηνο, τώρα συνεδριάζει κάθε εβδομάδα. Στο Eurogroup εκείνο, στο Eurogroup το άλλο, χαζέψαμε στο Eurogroup για να πάρουμε την υποψηφιότητα σωτηρίας χωρίς να γνωρίζουμε εάν θα κερδίσουμε το βραβείο.
Σιγά μη μας άφηναν έτσι! Προκειμένου να κοπούν πολλά εισιτήρια, θα κάνανε τα πάντα για να μην πάει η Ελλάδα σε άτακτη χρεοκοπία αλλά σε ένα «sold out» χωρίς προηγούμενο. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι αποφύγαμε την τακτική χρεοκοπία. Πρακτικά τα καταφέραμε, «σπάσαμε όλα τα ταμεία» κυριολεκτικά. Καμία τηλεοπτική σειρά, όμως, δεν κράτησε πολλούς κύκλους χωρίς μια κεντρική ιδέα που να προσελκύει πολλούς θεατές και κατ’ επέκταση αυτοί ν’ αποφέρουν πολλά κέρδη. Εν προκειμένω, υπογράψαμε για τουλάχιστον οκτώ κύκλους, δηλαδή μέχρι το 2020, πάντα με την ετήσια αξιολόγηση των ποσοστών «τηλεθέασης», ώστε να αποφασίζεται εάν θα προβάλλεται η σειρά και στην επόμενη σεζόν.
Οι συντελεστές γνωστοί, πάνω κάτω οι ίδιοι ρόλοι με διαφορετικό σενάριο. Την κακιά της σειράς υποδύεται η εξαιρετική και ταλαντούχα Αγγέλα Μέρκελ με συμπρωταγωνιστή της τον κακομοίρη Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τον οποίο η εναντίον του απόπειρα δολοφονίας τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι και έκτοτε τον συντροφεύουν έντονα συναισθήματα μειονεξίας καθώς και μία άσκοπη δίψα για εξουσία, χωρίς, βέβαια, πιθανότητα απόκτησής της. Η Αγγέλα ως κακιά εκμεταλλεύεται το κόμμα της και την αντιπολίτευση. Ουσιαστικά, προσποιείται πως ενδιαφέρεται για το κοινό συμφέρον της Ομοσπονδίας, αλλά στα κρυφά ονειρεύεται την ανασύσταση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με επίκεντρο τη Γερμανία. Έτσι, ρίχνει το οικονομικό «μπαλάκι» στο Στρος Καν, τον πάλαι ποτέ δυνατό άντρα του ΔΝΤ, ο οποίος είναι μπλεγμένος με πόρνες και ναρκωτικά. Η αντίζηλός της είναι η Κριστίν Λαγκάρτ, την οποία μισεί θανάσιμα, γιατί η Λαγκάρτ είναι κάτι σαν τον ντ’ Αρτανιάν του Δουμά, έχοντας με το μέρος της τους Τρεις Σωματοφύλακες: Σαρκοζί, Γιούνγκερ και Μπαρόζο. Η Μέρκελ, από την άλλη, νόμιζε πως είχε τους «Τρεις Αγγέλους του Τσάρλι», αλλά αποδείχτηκαν «Τρεις Άγγελοι μαύρο χάλι»: Σόιμπλε, Ρίχτερ και Όλι Ρεν. Οι Τρεις Σωματοφύλακες, από την άλλη, αποσχίστηκαν από τη δυναστεία και, για να ανέλθουν ξανά στην κορυφή της, πατάνε πάνω στο «Τρίο Μπελκάντο»: Παπανδρέου, Σαμαρά και Καρατζαφέρη. Των τελευταίων μαέστρος είναι ο Παπαδήμος. Έγιναν ευρέως γνωστοί μέσα από το θίασο «Το καρέ της συμφοράς» και το «Circo Mediterraneo», από το οποίο τούς έμεινε και η συνήθεια της κωλοτούμπας ως κεκτημένη ταχύτητα.
Περισσότερα για την υπόθεση δε χρειάζεται να σας πω. Τα ζείτε, άλλωστε, και είναι αυτό που λέμε ότι η ζωή γράφει τα πιο τρελά σενάρια, οπότε παύω να λέω: «Αποκλείεται να συμβαίνουν αυτά στην πραγματική ζωή!». Η σοβαρή πλευρά των πραγμάτων, όμως, είναι διαφορετική από αυτό το κωμικοτραγικό σενάριο. Για το λαό τα επόμενα χρόνια το έργο αυτό θα εξελιχθεί σε ταινία θρίλερ. Και ναι, σε κάποια χρόνια από τώρα θα προβάλλονται ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα τού σήμερα. Υπερβολή ή μη, ποτέ δεν τηρείται ένα σενάριο αυστηρά κατά γράμμα. Υπάρχουν πάντα οι αστάθμητοι παράγοντες, οι αυτοσχεδιασμοί και η εναλλαγή πρωταγωνιστών. Η ιστορία του κινηματογράφου έχει αποδείξει, εξάλλου, ότι τα βραβεία συνήθως αποσπούσαν ταινίες των οποίων το τέλος ήταν απρόβλεπτο!
Λεωνίδας Θεοδωρίδης
Οι μεν πολιτικοί μας απέκτησαν τέτοια διασημότητα τους τελευταίους μήνες, που έχουνε πάθει σοβαρή κρίση ταυτότητας νομίζοντας ότι έγιναν αστέρες του Χόλιγουντ και υπογράφουν τα μνημόνια σαν αυτόγραφα! Ένας βουλευτής, μάλιστα, δεν άντεξε τόση αγωνία και φρόντισε να μαζέψει ό,τι είχε και δεν είχε και να τα πάει στην Ελβετία. Μόνο που δε διάβασε καλά τα λόγια του εφόσον στο σενάριο λέει πως η «Τρόικα-Matrix» δεσμεύει όσους λογαριασμούς διατηρούνται σε ελβετικές τράπεζες. Οι δε θεατές, Ευρωπαίοι και μη, παρακολουθούν μέσω του «CNN Cinema» την υποψήφια ταινία για Όσκαρ «Πέρα από την Ελλάδα». Και λέω CNN, γιατί ξάφνου θυμηθήκαμε το «έγκριτο για τα απίστευτα ψευτορεπορτάζ του 1991» και φίλα προσκείμενο στην αμερικάνικη πλευρά ειδησεογραφικό πρακτορείο, που από τη μία κάνει τα, κατά τα άλλα, πολύ σοβαρά ρεπορτάζ ‒βλέπε την πρόσφατη ψηφοφορία για την Ελλάδα και τα σκληρά μέτρα‒ και από την άλλη ορίζει ποιος κινηματογράφος είναι ο καλύτερος στον κόσμο. Τόσο γλείψιμο, που κοντεύουν οι γλώσσες των καλοπληρωμένων ανταποκριτών και δημοσιογράφων του να παρανοηθούν ως γυαλόχαρτα. Όσο για την ταινία «Πέρα από την Αφρική», πρόκειται για μια πραγματικά καταπληκτική ταινία, αλλά το «Save Greece – Save Africa» παραπάει.
Με την Αθήνα σε γκρο πλαν να φλέγεται και με το λαό κομπάρσους πέρασε από τη βουλή το σενάριο τρόμου, μία υπερπαραγωγή, γιατί, εδώ που τα λέμε, 130 δις δεν είναι και λίγα! Μάλιστα, οι «σπόνσορές» μας έχουν ενθουσιαστεί τόσο πολύ, που σκέφτονται σοβαρά το ενδεχόμενο μιας καθημερινής σαπουνόπερας με τίτλο «The Mnemonium Clan». Kαι ‒γιατί όχι;‒ η Ελλάδα πουλάει! Πενηντάρια βαράμε στα ξένα δελτία ειδήσεων, χώρια τα ντοκιμαντέρ. Δράση, πλοκή, κλέφτες και αστυνόμοι, αρχαιολογικοί χώροι που αδειάζουν σε μια νύχτα, ούτε ο Ιντιάνα Τζόουνς να ήμασταν! Έρωτες, μίση και πάθη, χωρισμοί και επανασυνδέσεις. Για ένα καλό μπλοκμπάστερ ο Σαμαράς όχι μόνο τα ξαναφτιάχνει με τους πρώην του, αλλά παντρεύεται και τις χήρες του Καρατζαφέρη. Ο Βενιζέλος τρέχει να προωθήσει την ταινία στην Κινηματογραφική Ακαδημία Eurogroup. Εκεί που συνεδρίαζε μία φορά το εξάμηνο, τώρα συνεδριάζει κάθε εβδομάδα. Στο Eurogroup εκείνο, στο Eurogroup το άλλο, χαζέψαμε στο Eurogroup για να πάρουμε την υποψηφιότητα σωτηρίας χωρίς να γνωρίζουμε εάν θα κερδίσουμε το βραβείο.
Σιγά μη μας άφηναν έτσι! Προκειμένου να κοπούν πολλά εισιτήρια, θα κάνανε τα πάντα για να μην πάει η Ελλάδα σε άτακτη χρεοκοπία αλλά σε ένα «sold out» χωρίς προηγούμενο. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι αποφύγαμε την τακτική χρεοκοπία. Πρακτικά τα καταφέραμε, «σπάσαμε όλα τα ταμεία» κυριολεκτικά. Καμία τηλεοπτική σειρά, όμως, δεν κράτησε πολλούς κύκλους χωρίς μια κεντρική ιδέα που να προσελκύει πολλούς θεατές και κατ’ επέκταση αυτοί ν’ αποφέρουν πολλά κέρδη. Εν προκειμένω, υπογράψαμε για τουλάχιστον οκτώ κύκλους, δηλαδή μέχρι το 2020, πάντα με την ετήσια αξιολόγηση των ποσοστών «τηλεθέασης», ώστε να αποφασίζεται εάν θα προβάλλεται η σειρά και στην επόμενη σεζόν.
Οι συντελεστές γνωστοί, πάνω κάτω οι ίδιοι ρόλοι με διαφορετικό σενάριο. Την κακιά της σειράς υποδύεται η εξαιρετική και ταλαντούχα Αγγέλα Μέρκελ με συμπρωταγωνιστή της τον κακομοίρη Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τον οποίο η εναντίον του απόπειρα δολοφονίας τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι και έκτοτε τον συντροφεύουν έντονα συναισθήματα μειονεξίας καθώς και μία άσκοπη δίψα για εξουσία, χωρίς, βέβαια, πιθανότητα απόκτησής της. Η Αγγέλα ως κακιά εκμεταλλεύεται το κόμμα της και την αντιπολίτευση. Ουσιαστικά, προσποιείται πως ενδιαφέρεται για το κοινό συμφέρον της Ομοσπονδίας, αλλά στα κρυφά ονειρεύεται την ανασύσταση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με επίκεντρο τη Γερμανία. Έτσι, ρίχνει το οικονομικό «μπαλάκι» στο Στρος Καν, τον πάλαι ποτέ δυνατό άντρα του ΔΝΤ, ο οποίος είναι μπλεγμένος με πόρνες και ναρκωτικά. Η αντίζηλός της είναι η Κριστίν Λαγκάρτ, την οποία μισεί θανάσιμα, γιατί η Λαγκάρτ είναι κάτι σαν τον ντ’ Αρτανιάν του Δουμά, έχοντας με το μέρος της τους Τρεις Σωματοφύλακες: Σαρκοζί, Γιούνγκερ και Μπαρόζο. Η Μέρκελ, από την άλλη, νόμιζε πως είχε τους «Τρεις Αγγέλους του Τσάρλι», αλλά αποδείχτηκαν «Τρεις Άγγελοι μαύρο χάλι»: Σόιμπλε, Ρίχτερ και Όλι Ρεν. Οι Τρεις Σωματοφύλακες, από την άλλη, αποσχίστηκαν από τη δυναστεία και, για να ανέλθουν ξανά στην κορυφή της, πατάνε πάνω στο «Τρίο Μπελκάντο»: Παπανδρέου, Σαμαρά και Καρατζαφέρη. Των τελευταίων μαέστρος είναι ο Παπαδήμος. Έγιναν ευρέως γνωστοί μέσα από το θίασο «Το καρέ της συμφοράς» και το «Circo Mediterraneo», από το οποίο τούς έμεινε και η συνήθεια της κωλοτούμπας ως κεκτημένη ταχύτητα.
Περισσότερα για την υπόθεση δε χρειάζεται να σας πω. Τα ζείτε, άλλωστε, και είναι αυτό που λέμε ότι η ζωή γράφει τα πιο τρελά σενάρια, οπότε παύω να λέω: «Αποκλείεται να συμβαίνουν αυτά στην πραγματική ζωή!». Η σοβαρή πλευρά των πραγμάτων, όμως, είναι διαφορετική από αυτό το κωμικοτραγικό σενάριο. Για το λαό τα επόμενα χρόνια το έργο αυτό θα εξελιχθεί σε ταινία θρίλερ. Και ναι, σε κάποια χρόνια από τώρα θα προβάλλονται ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα τού σήμερα. Υπερβολή ή μη, ποτέ δεν τηρείται ένα σενάριο αυστηρά κατά γράμμα. Υπάρχουν πάντα οι αστάθμητοι παράγοντες, οι αυτοσχεδιασμοί και η εναλλαγή πρωταγωνιστών. Η ιστορία του κινηματογράφου έχει αποδείξει, εξάλλου, ότι τα βραβεία συνήθως αποσπούσαν ταινίες των οποίων το τέλος ήταν απρόβλεπτο!
Λεωνίδας Θεοδωρίδης
RSS Feed
