Editor's Voice | Τζάμπα καίει η λάμπα!

Τζάμπα καίει η λάμπα!
γράφει ο Λεωνίδας Θεοδωρίδης

   Τρίγωνα κάλαντα μέσ’ τη γειτονιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά… ΧΡΕΗ!!! Ποιος δεν πρόλαβε να κάτσει σε καρέκλα; Βγαίνεις! Κάπως έτσι κυλάνε αυτές οι μέρες. Μας χορεύουν γύρω γύρω, μέχρι να εγκριθεί η επόμενη δόση. Μόλις την πάρουμε σταματάει για λίγο το πανηγύρι και τότε τρέχουμε όλοι να βολέψουμε τον απαυτό μας. Όμως, για την επόμενη δόση θα πρέπει να θυσιάσουμε κι άλλη μία θέση, μέχρι να μείνει τελείως ακάλυπτος ο πισινός μας, και τη συνέχεια τη γνωρίζετε. Μόνο που δε μας είπανε πως αυτές οι «μουσικές καρέκλες» παίζονται διαφορετικά.

    Ούτως ή άλλως έχουμε πρωθυπουργό τώρα, και άμα μείνουμε από καρέκλες θα μας φέρει αυτός άλλες, αν, πάλι, όχι, τότε δεν ξέρω αν θα βάλουμε το δικό του ποπό μπροστά ή αν θα το φάμε εμείς πάλι το αγγούρι. Έρχονται Χριστούγεννα πιο κατανυκτικά από ποτέ. Τέλος τα πολλά φωτάκια, στολίδια και δώρα. Τώρα θα δώσουμε δύο πράγματα: Αγάπη σε αυτούς που νοιαζόμαστε και θυμό σε αυτούς που μας κοροϊδεύουν «ψιλό γαζί». Και πώς να καλωσορίσουμε το νέο έτος; Με τους απλήρωτους εργαζόμενους (βλ. ALTER); Με τους δάσκαλους και καθηγητές που θέλουν, και μπορούνε, να προσφέρουν δωρεάν μαθήματα, αλλά κανείς αρμόδιος δεν μπορεί να τους κατατοπίσει; Με την παιδεία που δεν αφήνει κανένα παιδί όχι απλώς να μάθει γράμματα αλλά επιπλέον δημιουργεί άθλιες και ανθυγιεινές συνθήκες τοποθετώντας ακόμα σπουδαστές των ΤΕΙ σε εστίες με κοινόχρηστα WC και μπάνια; Στα νοσοκομεία ας μην αναφερθώ καν. 

    Και πάνω που νομίζαμε πως φέτος δεν πρόκειται να στολιστεί κανένα δέντρο στην πόλη, ήρθε η είδηση του Χριστουγεννιάτικου Πάρκου! Και βέβαια κοστίζει, και καλά κάνει και κοστίζει, δε θα πεθάνουμε κιόλας. Και έτσι, λοιπόν, τα δικά μου Χριστούγεννα έχουν ως φιλοσοφία την έξης σκέψη: Αφού δεν έχει παρουσιαστεί κανένα σοβαρό σχέδιο ανάπτυξης για απεγκλωβισμό από την κρίση και εφόσον η μία χώρα μετά την άλλη προσφεύγουν στους περιβόητους μηχανισμούς οικονομικής σωτηρίας, εγώ δε θα στερήσω κανενός το χαμόγελο!

    Εγώ θα ανάψω κανονικά το τζάκι και ως προσάναμμα θα έχω  τα τεύχη του FOCUS. Ίσως ρίξω και κάνα δυο χαράτσια μέσα. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο θα το βάψω μαύρο και θα το κρεμάσω ανάποδα, είναι μόδα φέτος, λένε. Πάνω του θα βάλω τα αγγελάκια να κάνουν έρωτα, γιατί σαν πολύ ταμπού έχει πέσει και στο τέλος θα ξεχάσουμε και πώς γίνεται.  Στην κορυφή θα κοπανίσω το στικάκι του ίντερνετ, μήπως βοηθήσει ο Χριστούλης και τρέξει η σύνδεση πιο γρήγορα.

    Επίσης, θα πάω και στο Χριστουγεννιάτικο Πάρκο και θα κάνω «dancing on ice», παρόλο που έχω πολύ καιρό να ανέβω σε πατίνια. Μόνο μην περάσει κανένας «επίσημος» από μπροστά μου, γιατί θα του τα κόψω τα δαχτυλάκια, αναδρομικά για τα κλεμμένα. Θα πάω να βρω και τον Άγιο Βασίλη και θα τον παρακαλέσω να κολλήσω AIDS, γιατί, όπως λέει το FOCUS, θα παίρνω 700 ευρώ το μήνα. Έτσι θα γλιτώσω και το τρέξιμο με τις χαζο-εκδηλώσεις μου. Τι τις θέλω; Γιατί να στείλω χρήματα σε ξενώνες; Και κακώς έχουμε πτώση κρουσμάτων. Ακούς εκεί, μειώθηκε ο αριθμός μολυσμένων. Κι εγώ πώς θα κάνω το εφέ μου τώρα; Πώς θα γίνω και εγώ μία Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως; 

    Θα πάω να βρω και τα φιλαράκια μου τα καλικαντζαράκια στο εργαστήριο. Ποιος ξέρει; Τόσα φτιάχνω! Ίσως με πάρουν για δουλειά. Προϋπηρεσία έχω, το ύψος το έχω, τα αυτιά επίσης, και από διαολιές άλλο τίποτε! Κι ας μη μου κολλήσουν κανένα ένσημο, καμία ασφάλεια, άλλωστε είναι εποχικό το επάγγελμα. Τα μπισκότα και τα γλειφιτζούρια μού φτάνουν. 

    Την Πρωτοχρονιά μη διανοηθεί κανείς να ρίξει πυροτεχνήματα, και οι απλές μολότοφ την κάνουν τη δουλειά. Μόνο όλοι προς μία κατεύθυνση, μην μπερδευτούμε! Επίσης, μη βάζετε κόκκινες μυτούλες στα σκυλιά σας, δεν είναι ελαφάκια. 

    Για το τέλος, όχι του άρθρου, αλλά αυτού του χρόνου, έχω να πω τα εξής: Σε όσους έτυχε, για διάφορους λόγους, να μη μιλάτε κάντε τον κόπο να πείτε ένα «γεια». Δε θα μας φάνε το ψωμί. Σε δικούς σας ανθρώπους πείτε το σκασμένο «σ’ αγαπώ», δεν είναι λέξη για να την κρατάμε και να τη λέμε τάχα μόνο όταν το εννοούμε… Και αυτή η μιζερόλαμπα… ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΗ, ΓΑΜΩΤΟ,… ΤΖΑΜΠΑ ΚΑΙΕΙ!

Καλές Εορτές σε όλους τους αναγνώστες μας, με υγεία και κάθε προσωπική ευτυχία.

Στα παιδιά του CityMag ένα τεράστιο ευχαριστώ για τα 3 τεύχη του 2011!
Πάντα δημιουργικοί, τα λέμε του χρόνου!
Λεωνίδας Θεοδωρίδης

---